Kradzież szczególnie zuchwała jako nieracjonalny pomysł ustawodawcy

Abstract

Uregulowania dotyczące kradzieży szczególnie zuchwałej przysparzały wiele wątpliwości już w ubiegłym wieku, kiedy to po raz pierwszy wprowadzone zostały w polskim systemie prawnym. Ponowne wprowadzenie tego typu przestępstwa, w 2020 roku, nie przeszło bez echa w środowisku prawniczym. Przedmiotem niniejszego artykułu będzie więc uregulowanie kradzieży szczególnie zuchwałej w polskim Kodeksie karnym. Celem autorów była krytyczna analiza skutków jakie może wywołać omawiane uregulowanie, omówienie przykładów zastosowania przepisu dotyczącego kradzieży szczególnie zuchwałej oraz skłonienie do rozważań na temat celowości powrotu do regulacji prawnych, które w przeszłości, jak się okazuje, już się nie sprawdziły. W artykule zwrócono uwagę na wiele nieprawidłowości, które miały miejsce już na etapie procesu legislacyjnego. Skupiono się również na przejawach braku racjonalności ze strony ustawodawcy, a także na niezabezpieczaniu ze strony legislatora podstawowych funkcji prawa karnego. Autorzy odnieśli się do problemów jakie może przysporzyć stosowanie nowego uregulowania w praktyce, w tym do podobieństwa do niektórych innych czynów zabronionych.