{"title":"Investigation of Physical Activity Levels and Associated Factors of University Students in a District","authors":"Emine Ilaslan, Seçil Taylan, İlknur Özkan, Derya Adibelli̇","doi":"10.5336/intermed.2019-71187","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"ÖZET Amaç: Üniversite yılları, öğrencilerde önemli yaşam tarzı değişikliklerinin meydana geldiği kritik bir dönem olarak düşünülmektedir. Bu dönemde oluşan fiziksel hareketsizlik, ilerleyen yıllarda sağlığı olumsuz etkileyebilir. Bu noktadan hareketle, bu çalışmanın amacı, ilçe kampüsünde öğrenim gören üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeylerinin ve ilişkili faktörlerin belirlenmesidir. Gereç ve Yöntemler: İlçede öğrenim gören 190 üniversite öğrencisi ile araştırma tamamlandı. Araştırmada “Tanımlayıcı Özellikleri Formu”, “Günlük Yaşam Alışkanlıkları Formu”, “Uluslararası Fiziksel Aktivite AnketiKısa Formu” kullanıldı. Bulgular: Araştırma kapsamına alınan öğrencilerin yaş ortalamasının 20,09±2,4 (18-38) yıl, bazal metabolik hıza karşılık gelen toplam metabolik eş değerlik [metabolic equivalent for task (MET)] puan ortalamalarının 2569,7±3833,3; beden kitle indeks (BKİ) puan ortalamasının ise 22,95±7,8 olduğu saptandı. Erkek öğrencilerin MET toplam puan ortalamalarının ve BKİ puan ortalamalarının kadın öğrencilerden düşük olduğu bulundu. Üniversitenin spor kulübünde veya spor salonunda spor yapanlar ile bilgisayar ve televizyon karşısında hiç zaman geçirmeyen veya bir saatten daha az zaman geçirenlerin MET puan ortalamaları yüksek bulunmuştur. Sonuç: Öğrencilerin fiziksel aktivite konusunda alışkanlık kazanımı ile ilgili bilgi düzeylerinin artması, fiziki alanların yapılandırılması ve öğrencilerin aktiviteye teşvik edilmesinin pozitif kazanımlar sağlayacağı düşünülmektedir. Üniversitelerdeki sportif faaliyetlerin teşviki ve fiziki ortamların iyileştirilmesi için bu ve buna benzer çalışmalarda elde edilen bilgiler rehber olarak kullanılabilir.","PeriodicalId":357154,"journal":{"name":"Turkiye Klinikleri Journal of Internal Medicine","volume":"54 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"1900-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"4","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Turkiye Klinikleri Journal of Internal Medicine","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.5336/intermed.2019-71187","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 4
Abstract
ÖZET Amaç: Üniversite yılları, öğrencilerde önemli yaşam tarzı değişikliklerinin meydana geldiği kritik bir dönem olarak düşünülmektedir. Bu dönemde oluşan fiziksel hareketsizlik, ilerleyen yıllarda sağlığı olumsuz etkileyebilir. Bu noktadan hareketle, bu çalışmanın amacı, ilçe kampüsünde öğrenim gören üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeylerinin ve ilişkili faktörlerin belirlenmesidir. Gereç ve Yöntemler: İlçede öğrenim gören 190 üniversite öğrencisi ile araştırma tamamlandı. Araştırmada “Tanımlayıcı Özellikleri Formu”, “Günlük Yaşam Alışkanlıkları Formu”, “Uluslararası Fiziksel Aktivite AnketiKısa Formu” kullanıldı. Bulgular: Araştırma kapsamına alınan öğrencilerin yaş ortalamasının 20,09±2,4 (18-38) yıl, bazal metabolik hıza karşılık gelen toplam metabolik eş değerlik [metabolic equivalent for task (MET)] puan ortalamalarının 2569,7±3833,3; beden kitle indeks (BKİ) puan ortalamasının ise 22,95±7,8 olduğu saptandı. Erkek öğrencilerin MET toplam puan ortalamalarının ve BKİ puan ortalamalarının kadın öğrencilerden düşük olduğu bulundu. Üniversitenin spor kulübünde veya spor salonunda spor yapanlar ile bilgisayar ve televizyon karşısında hiç zaman geçirmeyen veya bir saatten daha az zaman geçirenlerin MET puan ortalamaları yüksek bulunmuştur. Sonuç: Öğrencilerin fiziksel aktivite konusunda alışkanlık kazanımı ile ilgili bilgi düzeylerinin artması, fiziki alanların yapılandırılması ve öğrencilerin aktiviteye teşvik edilmesinin pozitif kazanımlar sağlayacağı düşünülmektedir. Üniversitelerdeki sportif faaliyetlerin teşviki ve fiziki ortamların iyileştirilmesi için bu ve buna benzer çalışmalarda elde edilen bilgiler rehber olarak kullanılabilir.