Fransa'nın Afrika Sömürge Politikasında: Dil Örneği

Abstract

Frankofon (AFRİKA) Ülkelerinde izlediği Fransız Dilini yayma politikaları çerçevesinde genç beyinleri kullanarak kara kıtayı sömürmesi konusu sosyo-politik bakış açısıyla incelenmeye çalışılacaktır. Avrupa kıtasının Atlantik Okyanusu kıyılarına hakim bölgesinde yerleşmiş olan Fransızlar, mavi sulara ve okyanusa yabancı bir ulus değildi. Tarihi süreci incelediğimizde Fransızların ticaret ve sömürge amaçlı Kuzey Afrika ve Batı Afrika kıyılarına hatta zaman zaman Güney ve Doğu Afrika’ya kadar indiklerini görmek mümkündür. İstanbul’un fethine kadar Fransızlar Avrupa’daki devletlerle birlikte daha çok doğuya ve XV. yüzyıldan itibaren de kara kıtaya seferler düzenlemeye başlamışlardır. Fakat doğuda başarısız olan Fransızlar, ülke içindeki ekonomik sıkıntılardan kurtulmak için yeni arayışlara girmişlerdi. Özellikle Avrupa’daki rakiplerine karşı bir an önce ekonomik sıkıntılarına çözüm üretmeleri gerekiyordu. Bu bağlamda Afrika’ya hâkim oldukları takdirde Avrupa’daki rakiplerine karşı güçlü olacaklardı. Zira Fransa’nın Afrika politikasının temelinde ekonomisine katkı sağlamak yatıyordu. Fransa’yı Avrupa’daki devletlere karşı güçlendirmek isteyen XVI. Louis ve Napolyon haleflerine Akdeniz ve Afrika’ya hâkim olmayı tarihi bir politik miras olarak bırakarak Fransa’nın kalkınmasına zemin hazırlamışlardı. Bilhassa Napolyon’un Akdeniz politikası çerçevesinde bölgeye giderek yayılan Fransa, XXI. yüzyılda 21 Afrika ülkesinde Fransız dilini zorunlu kılmış/dayatmış ve sömürgesi altına almıştır. Fransa’nın dünya lideri olması için uluslararası ticaretin kesiştiği nokta olan Akdeniz ve Afrika’da söz sahibi olması gerekiyordu. Söz konusu hedeflerine ulaşmak için Fransa 1921 yılına kadar bölgesel ve federasyon yönetimi ile Afrika’nın söz konusu bölgelerini yönetti. Ancak 1960 yılından itibaren söz konusu ülkelere sözde bağımsızlık tanısa da hala bilfiil sömürgeci politikasına devam etmektedir.