Czytelność historii kompleksu przemysłowego po jego adaptacji do nowej funkcji. Omówienie na kilku bydgoskich przykładach

Zuzanna Małkowska
{"title":"Czytelność historii kompleksu przemysłowego po jego adaptacji do nowej funkcji. Omówienie na kilku bydgoskich przykładach","authors":"Zuzanna Małkowska","doi":"10.37660/integr.2020.6.2.5","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Adaptacja kompleksów poprzemysłowych do nowych funkcji użytkowych niesie ze sobą szereg specyficznych trudności. Człowiek, będący punktem odniesienia dla niemal wszystkich funkcji użytkowych budynków, w architekturze przemysłowej schodzi na drugi plan. Skala i organizacja obiektów fabrycznych dostosowana jest wyłącznie do wymagań maszyn i przebiegu linii produkcyjnych. Dlatego kiedy przestrzenie te trzeba adaptować do nowej funkcji użytkowej, podstawą jest zapewnienie komfortu jego nowym użytkownikom, przy jednoczesnym zachowaniu najważniejszych wartości dziedzictwa przemysłowego. Dziedzictwo przemysłowe – jako pełnoprawny element dziedzictwa kulturowego – stanowi element tożsamości mieszkańców. Z tego względu jego zachowanie po ustaniu funkcji produkcyjnej nie powinno podlegać dyskusjom (mowa oczywiście o wybranych kompleksach o wysokich wartościach kulturowych). Ponadto istniejące już budynki przemysłowe stanowią wartość materialną, której wtórne wykorzystanie, również ze względów ekonomicznych, wydaje się zasadne. Co więcej, w ostatnich latach pojawiła się wyraźna moda na industrialną stylistykę w architekturze, która mobilizuje inwestorów do adaptowania przestrzeni poprzemysłowych. Czy jednak współczesne adaptacje obiektów poprzemysłowych potrafią przekazać użytkownikowi informacje na temat historii miejsca? Czy zachowują najważniejsze wartości kulturowe adaptowanych zespołów? Czy moda na industrialną stylistykę w architekturze pomaga przekazywać prawdziwe informacje o dziedzictwie przemysłowym czy jedynie sprzyja scenograficznym aranżacjom? Autorka w publikacji stara się odpowiedzieć na te pytania w oparciu o kilka przykładów adaptacji kompleksów poprzemysłowych do współczesnych funkcji użytkowych z terenu miasta Bydgoszczy.","PeriodicalId":441415,"journal":{"name":"Integracja sztuki i techniki w architekturze i urbanistyce. T. 6/2","volume":"31 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"1900-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Integracja sztuki i techniki w architekturze i urbanistyce. T. 6/2","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.37660/integr.2020.6.2.5","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0

Abstract

Adaptacja kompleksów poprzemysłowych do nowych funkcji użytkowych niesie ze sobą szereg specyficznych trudności. Człowiek, będący punktem odniesienia dla niemal wszystkich funkcji użytkowych budynków, w architekturze przemysłowej schodzi na drugi plan. Skala i organizacja obiektów fabrycznych dostosowana jest wyłącznie do wymagań maszyn i przebiegu linii produkcyjnych. Dlatego kiedy przestrzenie te trzeba adaptować do nowej funkcji użytkowej, podstawą jest zapewnienie komfortu jego nowym użytkownikom, przy jednoczesnym zachowaniu najważniejszych wartości dziedzictwa przemysłowego. Dziedzictwo przemysłowe – jako pełnoprawny element dziedzictwa kulturowego – stanowi element tożsamości mieszkańców. Z tego względu jego zachowanie po ustaniu funkcji produkcyjnej nie powinno podlegać dyskusjom (mowa oczywiście o wybranych kompleksach o wysokich wartościach kulturowych). Ponadto istniejące już budynki przemysłowe stanowią wartość materialną, której wtórne wykorzystanie, również ze względów ekonomicznych, wydaje się zasadne. Co więcej, w ostatnich latach pojawiła się wyraźna moda na industrialną stylistykę w architekturze, która mobilizuje inwestorów do adaptowania przestrzeni poprzemysłowych. Czy jednak współczesne adaptacje obiektów poprzemysłowych potrafią przekazać użytkownikowi informacje na temat historii miejsca? Czy zachowują najważniejsze wartości kulturowe adaptowanych zespołów? Czy moda na industrialną stylistykę w architekturze pomaga przekazywać prawdziwe informacje o dziedzictwie przemysłowym czy jedynie sprzyja scenograficznym aranżacjom? Autorka w publikacji stara się odpowiedzieć na te pytania w oparciu o kilka przykładów adaptacji kompleksów poprzemysłowych do współczesnych funkcji użytkowych z terenu miasta Bydgoszczy.
查看原文
分享 分享
微信好友 朋友圈 QQ好友 复制链接
本刊更多论文
求助全文
约1分钟内获得全文 去求助
来源期刊
自引率
0.00%
发文量
0
期刊最新文献
Czytelność historii kompleksu przemysłowego po jego adaptacji do nowej funkcji. Omówienie na kilku bydgoskich przykładach Sztuka wielkoformatowa na tle architektury, zjawisko i jego wpływ na percepcję przestrzeni i formy architektonicznej Synergia w architekturze. Tożsamość nowego miasta uzdrowiskowego Integracja sztuki i techniki na przykładzie wyspy Ołowianki w Gdańsku Budynki o niskim zużyciu energii (NZEB) w aspekcie architektoniczno-budowlanym
×
引用
GB/T 7714-2015
复制
MLA
复制
APA
复制
导出至
BibTeX EndNote RefMan NoteFirst NoteExpress
×
×
提示
您的信息不完整,为了账户安全,请先补充。
现在去补充
×
提示
您因"违规操作"
具体请查看互助需知
我知道了
×
提示
现在去查看 取消
×
提示
确定
0
微信
客服QQ
Book学术公众号 扫码关注我们
反馈
×
意见反馈
请填写您的意见或建议
请填写您的手机或邮箱
已复制链接
已复制链接
快去分享给好友吧!
我知道了
×
扫码分享
扫码分享
Book学术官方微信
Book学术文献互助
Book学术文献互助群
群 号:481959085
Book学术
文献互助 智能选刊 最新文献 互助须知 联系我们:info@booksci.cn
Book学术提供免费学术资源搜索服务,方便国内外学者检索中英文文献。致力于提供最便捷和优质的服务体验。
Copyright © 2023 Book学术 All rights reserved.
ghs 京公网安备 11010802042870号 京ICP备2023020795号-1