HIRİSTİYANLIK’TA ESKATOLOJİ MİTLERİ

Abstract

Eskatoloji insanoğlu var olduğundan beri ilgi çekici bir konu olmuştur. İnsanoğlunun hayata anlam verme noktasında ölüm ve ölüm sonrası ile ilgili inanışlar daima dikkatini çekmiştir. Evrenin, dünyanın ve insanoğlunun nasıl yaratıldığı kadar, bunların sonunun nasıl olacağı da mitlerin önemli bir konusudur. Dünyanın ve insanlığın yok oluşunu anlatan mitler ise eskatoloji mitlerinin kapsamında yer almaktadır. Dinlerin eskatolojik anlatılarında ikinci bir dünyanın ve yaşamın varlığı temel teşkil eder. Zira dünya hayatının anlamlı olabilmesi insanların istek ve arzularını tatmin edebilecekleri ikinci bir hayat tasavvuru ile mümkündür. Eskatolojik öğreti, yalnızca ilahi yargılama olarak dünyanın sonunun çok yakın olduğunu ilan etmeyip aynı zamanda kurtuluş ve sonsuz mutluluğun başlangıcı olarak da kabul edilir. Kendini kurtuluş dini olarak tanımlayan ve evrensel karakterli bir din olan Hıristiyanlıkta insanların dünyevi ve uhrevi hayatına yönelik inanışlara sahip olduğu için eskatolojik mitler yoğun olarak görülür. Hıristiyanların bu konuya fazla ilgi duymalarında teolojilerinin temelinin İsa Mesih inancına dayanması ve İsa Mesih’in ikinci gelişinin beklenmesi etkili olmuşur Ayrıca insanların eskatolojik inançlara yönelik İsa’nın ifadeleri ve Yeni Ahit’in çizdiği apokaliptik kıyamet senaryoları da diğer önemli unsurlardır. Bu çalışmada eskatoloji ve eskotolojik mitler Dinler Tarihi perspektifinde incelenmiştir. Daha sonra Hıristiyanlıkta eskatolojik mitlerin kutsal metinler merkezinde dini ve toplumsal dayanakları ortaya koyulmaya çalışılmıştır.