Tekirdağ İli’nde Tingidae (Hemiptera) Türlerinin Doğal Düşmanları

Abstract

Bu çalışma Tekirdağ İli’nde Malkara, Saray, Süleymanpaşa ve Şarköy ilçelerinde Tingidae familyası türlerinin doğal düşmanları ve yayılışlarını saptamak amacıyla yürütülmüştür. Sörveyler 2011-2012 yıllarında odunsu bitkiler üzerinde yapılmıştır. Arazi çıkışları Nisan ayı başı-Ekim ayı sonu arasında, 10 gün aralıklarla gerçekleştirilmiştir. Örneklemelerde darbe ve gözle kontrol yöntemleri kullanılmıştır. Sörveyler sonucunda, Tingidae familyası türlerinin doğal düşmanı olarak; Coleoptera takımı Coccinellidae familyasından; Coccinella septempunctata (Linnaeus, 1758), Exochomus quadripustulatus (Linnaeus, 1758), Oenopia conglobata (Linnaeus, 1758), Stethorus gilvifrons (Mulsant, 1850), Hemiptera takımı Anthocoridae familyasından; Anthocoris nemoralis (Fabricius, 1794), Orius niger (Wolff, 1811), Orius vicinus (Ribaut, 1923), Miridae familyasından; Deraeocoris lutescens (Schilling, 1837), Stethoconus pyri (Mella, 1869) ve Neuroptera takımı Chrysopidae familyasından; Chrysoperla carnea (Stephens, 1836) olmak üzere toplam 10 predatör tür saptanmıştır. Hymenoptera takımı Mymaridae familyasından ise Erythmelus panis (Enock, 1909) türü yumurta parazitoiti olarak tespit edilmiştir. Tekirdağ genelinde en çok bulunan tür S. pyri olmuştur. Bu türü C. septempuctata takip etmiştir. İlde en az bulunan türlerin ise sırasıyla A. nemoralis ve S. gilvifrons olduğu saptanmıştır. Doğal düşmanların yayılışlarının da bulunma oranlarıyla hemen hemen benzer olduğu belirlenmiştir. İlde bulunan tüm doğal düşmanların Stephanitis pyri (Fabricius, 1775) (Armut kaplanı) ile beslendiği tespit edilmiştir. O. conglobata’nın Armut kaplanı dışında Monosteira unicostata (Mulsant ve Rey, 1852) ile; A. nemoralis, O. niger ve O. vicinus’un da Corythuca ciliata (Say, 1832) ile beslendiği kaydedilmiştir. Tespit edilen doğal düşmanların birçoğu Tekirdağ faunası için ilk kayıttır. Bu türler içerisinde, yapılan gözlemler ve el edilen bulgulara göre; Armut kaplanı ile beslenen S. pyri ve C. ciliata ile beslenen Orius türlerinin diğer doğal düşmanlara göre daha önemli olduğu düşünülmektedir. Bu nedenle ileriye yönelik çalışmalarda, öncelikle bahsi geçen bu türlerin laboratuvar ve/veya arazi koşullarında biyolojileri ve etkinliklerinin araştırılması daha uygun olacaktır.