Uwodzenie okiem pragmalingwisty

Studia Językoznawcze : synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny Pub Date : 1900-01-01 DOI:10.18276/sj.2019.18-07

Katarzyna Kondzioła-Pich

{"title":"Uwodzenie okiem pragmalingwisty","authors":"Katarzyna Kondzioła-Pich","doi":"10.18276/sj.2019.18-07","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Artykul jest probą pragmalingwistycznej analizy uwodzenia traktowanego jako celowe dzialanie komunikacyjne. Material pochodzi z internetowych poradnikow dla mezczyzn. Jego analiza pokazuje, ze istnieje kilka pragmatycznych warunkow skuteczności niezbednych do tego, aby mowic o uwodzeniu. Nalezą do nich: warunek stosowności kontekstowej, adekwatnośc wypowiedzi do sytuacji, wiarygodnośc nadawcy i warunek szczerości. Wazne jest takze świadome poslugiwanie sie komunikacją niewerbalną, polegające na umiejetnym stosowaniu mimiki oraz ruchow i postawy ciala. Proces uwodzenia zostal w artykule podzielony na dwie fazy, z ktorych kazda charakteryzuje sie wystepowaniem w niej innych aktow mowy. W fazie pierwszej mamy do czynienia z aktem pytania, ktorego celem nie jest jednak otrzymanie odpowiedzi, ale skuteczne nawiązanie kontaktu. Faza druga polega natomiast na prawieniu komplementow, w ktorych najwazniejsze jest to, aby byly przekonujące. W tym celu stosuje sie szereg strategii komunikacyjnych, podnoszących wiarygodnośc. W dalszym stadium kontaktu nadawca posluguje sie aktem propozycji, ktory umozliwia mu kontrolowanie przebiegu interakcji.","PeriodicalId":118909,"journal":{"name":"Studia Językoznawcze : synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"1900-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Studia Językoznawcze : synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.18276/sj.2019.18-07","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

Artykul jest probą pragmalingwistycznej analizy uwodzenia traktowanego jako celowe dzialanie komunikacyjne. Material pochodzi z internetowych poradnikow dla mezczyzn. Jego analiza pokazuje, ze istnieje kilka pragmatycznych warunkow skuteczności niezbednych do tego, aby mowic o uwodzeniu. Nalezą do nich: warunek stosowności kontekstowej, adekwatnośc wypowiedzi do sytuacji, wiarygodnośc nadawcy i warunek szczerości. Wazne jest takze świadome poslugiwanie sie komunikacją niewerbalną, polegające na umiejetnym stosowaniu mimiki oraz ruchow i postawy ciala. Proces uwodzenia zostal w artykule podzielony na dwie fazy, z ktorych kazda charakteryzuje sie wystepowaniem w niej innych aktow mowy. W fazie pierwszej mamy do czynienia z aktem pytania, ktorego celem nie jest jednak otrzymanie odpowiedzi, ale skuteczne nawiązanie kontaktu. Faza druga polega natomiast na prawieniu komplementow, w ktorych najwazniejsze jest to, aby byly przekonujące. W tym celu stosuje sie szereg strategii komunikacyjnych, podnoszących wiarygodnośc. W dalszym stadium kontaktu nadawca posluguje sie aktem propozycji, ktory umozliwia mu kontrolowanie przebiegu interakcji.

查看原文