Doğadaki Son Çocuk Adlı Kitabın İncelenmesi

Abstract

Çevre eğitimi konusu son zamanlarda önemli bir konu haline gelmiştir. Çünkü iklim değişikliği, kıtlıklar, savaşlar ve göçler her geçen gün dünya düzenini bozmaktadır. Yaşanabilir bir gelecek için umutlar azalmaktadır. Bu nedenle çevre eğitimi konusunun önem kazanması ve eğitim sistemi içerisinde çocuklara aktarılmaya çalışılması önemlidir. Çünkü çocukluk çağında iyi bir çevre eğitimi almış bir çocuk, sürdürülebilir bir dünya inşa etmenin temelini oluşturabilir. Bu sebeple çevre eğitimi ile ilgili yazılan kitaplar önem arz etmektedir. Çünkü bu kitaplar eğitim ve öğretime destek veren yardımcı kaynaklardır. Richard Louv’un da yazmış olduğu “Doğadaki Son Çocuk” kitabı alanında önemli eserlerden biridir. Richard Louv, aile, doğa ve kent yaşamı ile ilgili 7 adet kitap yazmıştır. 1983’ten 2006 yılına kadar San Diego Union-Tribune dergisinde köşe yazarlığı yapmıştır. “Doğadaki Son Çocuk” adlı kitap ise toplamda 447 sayfadan oluşmaktadır. Kitabın son sayfasında yazarın öz geçmişi yer almaktadır. Ana bölümlerin sonunda ise notlar ve önerilen okumalar bölümü yer almaktadır. Kitap TÜBİTAK tarafından basılmıştır. Kitap tercüme edilmiştir. Kitabı tercüme eden kişi ise Ceyhan Temürcü’dür. Kitap toplamda 7 baskı basmıştır. 7. baskısı Temmuz 2019 yılında basılmıştır. Bu çalışmada da 7. Baskısı değerlendirilmiştir. Kitap toplamda 7 ana bölüm, 23 alt başlıktan oluşmaktadır. Bu incelemede ise 7 ana bölümde geçenler özetlenmiştir. Kitabın 7 ana bölümü ise şöyledir; “1.çocuklar ile doğa arasındaki yeni ilişki”, “2.çocukların (ve biz büyüklerin) doğaya neden ihtiyacı vardır?”, “3.iyi niyetler: Ali ile Ayşe artık neden dışarıda oynamıyor?”, “4.doğa-çocuk birliğinin yeniden kurulması”, “5.balta girmemiş kara tahta”, “6.harikalar diyarı: dördüncü sınır boyunun açılması”, ve “7.hayret etmek” bölümlerinden oluşmaktadır.