Kur’ân Hıfzı Hakkında İki Mesele: Hâfızların Şefaat Hakkı ve Hâfızlığın Unutulmasının Vebali

Abstract

Allah’in (c.c.) insanlara dogru yolu gostermek icin yeryuzune indirdigi kitaplarin sonuncusu ve en kapsamlisi olan Kur’an’in anlasilmasi ve yasanmasi asil hedef olmakla beraber, ezberlenmesi de hic suphesiz ustun bir degerdir. Ayni zamanda ilk hâfiz olan Hz. Peygamber’den (s.a.v.) itibaren tarih boyunca her nesilde bu fazileti idrak eden nice musluman Kur’an’i ezberlemistir. Gunumuze bakildiginda da hem ulkemizde hem de diger Islâm beldelerinde durumun ayni sekilde devam ettigi gorulmektedir. Dunyada su an sayilari milyonlari bulan Kur’an hâfizlarinin bulundugu dusunulmektedir. Kur’an hâfizliginin bu denli yaygin ve ozen gosterilen bir mesele olmasini saglayan bir cok faktorden biri de hâfizlikla ilgili Hz. Peygamber’den (s.a.v.) vârid oldugu dile getirilen birtakim hadis rivayetleridir. Tespit edilebildigi kadariyla bunlardan bir kismi hâfizligin faziletine dair olup diger bir kismi da hâfizligin unutulmasinin vebaliyle ilgilidir. Birinci grup rivayetler Kur’an’in ezberlenmesine tesvik ederken; ikinci grupta olanlar ezberlendikten sonra unutulmasinin tehlikesine isaret etmektedir. Ancak faziletli olan bircok amelle ilgili sahih rivayetlerin yanisira bazi asiri zayif yahut uydurma rivayetler oldugu gibi Kur’an hâfizligina dair de birtakim sahih rivayetlerle birlikte asiri zayif yahut uydurma rivayetler bulunmaktadir. Binâenaleyh bu calismada belli toplum kesimleri arasinda yaygin olarak dile getirilen hâfizlarin ahirette yakinlarindan yetmis kisiye sefaat edeceklerine ve hâfizligini unutan kisilerin bazi cezalara maruz kalacagina dair rivayetler sened ve metin tenkidi baglaminda ele alinip incelenecektir. Boylece insanlara bu konuda dogru bilgi verilmesi amaclanmaktadir. Sonuc olarak da her faziletli amelde oldugu gibi bu meselede de itimat ve ihticâc edilebilecek rivayetlerin nazar-i dikkate alinmasinin onemine isaret edilecektir.