Cumhuriyet Dönemi’nde Hayvancılığın Sanayiye Tatbikine Bir Örnek: Merinos Yetiştiriciliği

Abstract

Cumhuriyet’in ilk yillarindan itibaren bir ziraat ulkesi olan  Turkiye’nin kalkinmasi icin calismalar yapilmaya baslandi. Bu maksatla  tarim ve hayvancilik konusuna ayri bir onem verildi. Turkiye’deki  hayvancilik faaliyetleri genel itibariyla geleneksel yontemlerle ve her  ailenin gecimini temin edecek bir duzeyde yapilmaktaydi. Hayvanciliktaki  urun verimini ve kalitesini yukselterek refahi kisiden bolgeye  ve bolgeden ulkeye yaymak icin ozellikle 1930’lu yillardan itibaren  devlet cesitli yontemler uygulamaya basladi. Bu noktada Turkiye’deki  hayvanciligin gelisiminde merinos yetistiriciligi oncu bir rol oynadi. Almanya ve Macaristan’dan getirilen merinoslar agirlikli olarak  Bursa, Balikesir ve Canakkale’de bulunan ciftliklerde islah edilerek  melezleme yoluyla cogaltildi. Boylece yun ve et verimi yuksek “Turk  tipi merinos” koyunu elde edildi. Bunlar Anadolu’nun iklim bakimindan  elverisli bolgelerine gonderildi. Zamanla sayilarinda onemli bir  artis meydana geldi. Bu durum ulke hayvanciliginin gelisimine ve  ekonomisinin ek kaynak elde etmesine onemli bir katki saglamaktaydi.  Bu calisma ile ozellikle Turkiye’de gerceklestirilen merinos yetistirme  faaliyetleri ve bunun ulke hayvanciligina, ekonomisine ve sanayisine  yansimasi ele alinmistir.