Kırgızistan’daki Üniversite Öğrencilerinin Dijital Bilgeliğe İlişkin Yeterlik Algılarının İncelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin dijital bilgeliğe ilişkin yeterlik algı düzeylerini belirlemektir. Araştırmada ilişkisel ve betimsel tarama modeli birlikte kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, 2021-2022 eğitim-öğretim yılında Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi’nin farklı fakültelerinde öğrenim gören 6100 öğrenciden basit tesadüfi örneklem yöntemiyle belirlenen 225 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırma ile ilgili veriler kişisel bilgi formu ile Türk (1986) tarafından geliştirilen Dijital Bilgelik Yeterlik Algısı Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Araştırmada elde edilen veriler SPSS kullanılarak analiz edilmiştir. Verilerin normal dağılım şartını yerine getirip getirmediğini belirlemek için iki normallik testinden yararlanılmıştır. Çalışmada cinsiyet, yaş, sınıf ve günlük dijital kullanım süresi değişkenlerine göre verilerin normal dağıldığından dolayı ikili değişkkenler arasındaki farklılığı belirlemek için parametrik testlerden Bağımsız T-testi, ikiden fazla değişkenler için tek yönlü ANOVA testi ve iki değişken arasındaki ilişkinin belirlenmesinde Pearson basit korelasyon testi kullanılmıştır. Fakülte ve bölüm değişkenlerine göre ise verilerin normal dağılmadığından dolayı non parametrik testlerden Kruskal – Wallis testi kullanılmıştır. Yapılan testlerin sonuçlarına bakıldığında öğrencilerin dijital bilgelik açısından yeterlik algılarının cinsiyet ve sınıf değişkenlerine göre istatiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermediği görülmüştür. Öğrencilerin yaş, fakülte ve bölüm değişkenlerine göre ölçeğin paylaşımcılık boyutunda istatstiksel olarak anlamlı bir farklılaşmanın olduğu saptanmıştır. Günlük dijital teknoloji kullanım süresi ile öğrencilerin dijital bilgeliğe ilişkin yeterlik algıları arasında anlamlı bir ilişki görülmemiştir.