From Qirāʾāt To Tilāwat: On The Nature Of The Tilāwat Style As A Practıce Of Reading Qur'an

Abstract

Bu çalışmada Kur’ân metninin kendine has okuma biçimi olan tilâvet üslubunun tarifi ve mahiyeti üze-rinde durulacaktır. Konuya başlarken öncelikle kıraat ve tilâvet kavramlarına ve bu ikisi arasındaki farka değinilecektir. Özellikle, tarihî süreç içerisinde bu kavramlara farklı anlamlar yüklenmesi sebebiyle karşıla-şılan bazı yanlış algılamalara veya değerlendirmelere vurgu yapılacaktır. İkinci aşamada mutlak bir okuma biçimi olan kıraati özel bir okuma biçimi olan tilâvete dönüştüren ana etmenlerin neler olabileceği sorgu-lanacaktır. Bu bağlamda ‘tilâvetin unsurları nelerdir, herhangi bir okumayı tilâvet yapan şey nedir, ne-yi/neleri dışarıda tutarsak tilâvet yapmış olmayız?’ soruları makalenin ana eksenini oluşturmaktadır. Bu temel sorulara cevap aranırken özellikle müzikal/ezgisel tavır, konuşma dilinde bulunmayan bazı fonetik uygulamalar ve anlamı yansıtmaya yönelik bir takım özel ses kullanımları dikkate alınarak bu unsurların konu ile bağlantısına değinilecektir. Çalışma içerisinde, tilâveti oluşturan temel unsurların özellikle bu üç husus olduğuna vurgu yapılacaktır. Çalışmada esas alınan özel anlamıyla, tilâvetin mahiyetini bu temeller üzerine oturtmak, özellikle tilâvet alanında çalışma yapan araştırmacıları kavramsal algı yanlışlarından kurtaracak ve tilâvetin daha doğru bir zeminde anlaşılmasına yardımcı olacaktır. Ayrıca, bu çalışmayla Kur’ân okuma biçimleri arasındaki temel farkların kavranması ve uygulamada daha başarılı sonuçlar elde edilmesine katkı sunulması hedeflenmiştir. Bu vesile ile Kur’an-ı Kerim’i tilâvet üslûbu ile okumanın önemi ve bu konuda özel bir hassasiyet gösterilmesi gereği de anlaşılmış olacaktır.