Wpływ terminu zbioru i metody suszenia na usychalność surowców mniszka pospolitego (Taraxacum officinale coll.)

Abstract

Mniszek pospolity jest rośliną wykorzystywaną w zielarstwie i przemyśle przetwórczym. W obrocie handlowym znajduje się głównie surowiec wysuszony, do otrzymania którego, stosowane są różne metody suszenia. Celem pracy było określenie wydajności procesu suszenia surowców zielarskich mniszka pospolitego, w zależności od zastosowanej metody. Materiał przeznaczony do badań pozyskano z dwóch terminów zbioru (wiosna, jesień) i został poddany suszeniu w suszarni termicznej w temperaturze 35°C, w warunkach naturalnych na słońcu (szklarnia) oraz w cieniu (strych). Przeprowadzone badania wykazały, iż wydajność suszenia określana współczynnikiem usychalności (stosunek masy surowca świeżego do wysuszonego) zależy od rodzaju surowca i dla mniszka pospolitego kształtuje się następująco: korzeń < ziele z korzeniem < liście < kwiaty < pędy kwiatostanowe wg malejącej wydajności. Większą wydajnością charakteryzowały się surowce mniszka pospolitego pozyskane jesienią, współczynnik usychalności korzeni był mniejszy o 2,2; ziela z korzeniem o 2,0; a liści o 1,8 w porównaniu z materiałem pozyskanym wiosną. Jednak suszenie surowców zebranych jesienią w warunkach naturalnych może być utrudnione ze względu na niekorzystne warunki pogodowe w tym czasie. Analizowane metody suszenia nie wpłynęły na usychalność surowców mniszka, jedynie dla surowca zebranego wiosną mniej wydajne okazało się suszenie termicznie niż w warunkach naturalnych w cieniu i na słońcu. Surowiec pozyskany z tej samej uprawy i suszony w tych samych warunkach może mieć zróżnicowaną usychalność i wilgotność po wysuszeniu, choć najczęściej różnice te są niewielkie.