Development in Aquinas’s Theology of Grace and the Role of Saint Augustine

Abstract

This study explores the place of Saint Augustine’s mature theology of grace in the thought and development of Saint Thomas Aquinas on the same subjects. It begins with a review of Thomas’s Scriptum super sententiis, highlighting its stress on the formal effects of grace and wide appreciation for human merit. It then surveys three significant developments in the Summa theologiae, noting the introduction of divine auxilium as a category for grace, a pronounced stress on fallen human nature, and a reframed account of merit focused on divine ordinatio. The study notes the Summa’s citation of Augustine’s anti-Massilian works. It concludes that while Thomas’s mature theology is indebted to Augustine and Saint Paul, it also offers a reconceived framework for grace which makes Augustine’s positions on predestination, perseverance, and merit more viable for 13th century theology Streszczenie. Studium analizuje miejsce dojrzałej teologii łaski świętego Augustyna w myśli i rozwoju świętego Tomasza z Akwinu w odniesieniu do tych samych tematów. Na początku autor dokonuje przeglądu Scriptum super sententiis Tomasza z Akwinu, podkreślając jego nacisk na formalne skutki łaski i szerokie uznanie dla ludzkiej zasługi. Następnie bada trzy znaczące kierunki rozwoju w Sumie teologicznej, zwracając uwagę na wprowadzenie boskiego auxilium jako kategorii łaski, wyraźnego nacisku na upadłą ludzką naturę i przeformułowanego opisu zasługi skoncentrowanego na boskim ordinatio. Artykuł zwraca uwagę na cytowane w Sumie teologicznej dzieła antymasylijskie Augustyna. Konkluzją studium jest stwierdzenie, że chociaż dojrzała teologia Tomasza pozostaje dłużna Augustynowi i św. Pawłowi, jednak oferuje ona również przemyślane na nowo ramy łaski, dzięki czemu stanowisko Augustyna dotyczące przeznaczenia, wytrwania i zasługi jest bardziej realne dla trzynastowiecznej teologii.