En France la police n’y est pas si exacte que parmy les Romains... – odpowiedzialność z tytułu rękojmi za ukryte wady fizyczne zwierząt w prawie francuskim do końca XIX wieku

Abstract

Analizie i interpretacji poddane zostały źródła prawa dotyczące odpowiedzialności za wady fizyczne zwierząt w prawie francuskim przedrewolucyjnym i XIX-wiecznym – w tym lokalne prawa zwyczajowe, droit commun oraz późniejsze akty normatywne – jak również piśmiennictwo z zakresu nauk weterynaryjnych. Wykazano, że lokalne prawa zwyczajowe dotyczące rękojmi za wady główne wybranych gatunków zwierząt (przede wszystkim koni, a także innych zwierząt koniowatych, bydła, owiec) istniały na obszarze całej Francji i były uwzględniane też w ramach tzw. pays de droit écrit. Uprawnienia kupujących były nieproporcjonalnie ograniczone, przede wszystkim przez istnienie katalogu wad, krótkich terminów, wyłączenie możliwości obniżenia ceny i limitowanie redhibicji. Wyróżniano jedynie kilka wad ukrytych, których nazwy i zakres, a także reguły temporalne były nieracjonalne, anachroniczne i niezgodne ze stanem wiedzy lekarsko-weterynaryjnej. Regulacje te były stosowane (contra legem) w praktyce sądowniczej po wejściu w życie kodeksu Napoleona, a następnie zostały – niemalże bez zmiany – przejęte przez późniejsze ustawodawstwo.