Intercultural citizenship development: a case of Thai study abroad students in EMI programs

Abstract

Abstract Currently, HE institutions in Anglophone countries cater for the largest number of international students (particularly non-native English speakers) and thus, have benefited the most from internationalization policies. In such intercultural educational environments, Anglophone Englishes now play a much less significant role in HE. This paper aims to explore to what extent Thai students who came back from study abroad (SA) in Anglophone countries have developed a sense of intercultural citizenship and their experiences and perceptions in relation to intercultural communication, ELT and SA. A mixed-method approach was adopted at four universities in Thailand. Extracts from semi-structured interviews and questionnaire data have been analyzed. Findings have been divided into three themes: 1) The usefulness of intercultural citizenship courses, 2) The development of intercultural citizenship from lived experience, and 3) ELF mindedness. According to the findings, we argue that intercultural citizenship education (Byram, Michael. 2008. From foreign language education to education for intercultural citizenship: Essays and reflections. Clevedon: Multilingual Matters) ought to be part of the pedagogic approach in both EMI and ELT classrooms, and ELT courses in Thailand should put more emphasis on strengthening learners’ intercultural competence and awareness while also moving away from traditional methods associated with standard language ideologies. ปัจจุบัน สถาบันอุดมศึกษาในประเทศต้นกำเนิดภาษาอังกฤษ รองรับนักศึกษาต่างชาติจำนวนมากที่สุด (โดยเฉพาะกลุ่มผู้เรียนที่ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่) นักศึกษากลุ่มนี้จึงได้รับประโยชน์สูงสุดจากนโยบายความเป็นสากล ในสภาพแวดล้อมทางการศึกษาแบบต่างวัฒนธรรมเช่นนี้ ภาษาอังกฤษตามแบบฉบับของประเทศต้นกำเนิดภาษาอังกฤษ มีบทบาทสำคัญน้อยมากในสถาบันอุดมศึกษาปัจจุบัน บทความนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อสำรวจว่านักเรียนไทยที่กลับมาจากการศึกษาในประเทศต้นกำเนิดภาษาอังกฤษ ได้พัฒนาความรู้สึกของการเป็นพลเมืองข้ามวัฒนธรรม ตลอดจนประสบการณ์และการรับรู้เกี่ยวกับการสื่อสารระหว่างวัฒนธรรม การสอนภาษาอังกฤษและการเรียนในต่างประเทศ ในระดับใด วิธีการเก็บข้อมูลการศึกษาแบบผสมผสาน ได้นำมาใช้เก็บข้อมูล ในมหาวิทยาลัย 4 แห่งในประเทศไทย ข้อมูลการศึกษาที่ได้จากการสัมภาษณ์และแบบสอบถามได้นำมาวิเคราะห์ ผลการวิจัย แบ่งออกเป็นสามหัวข้อ: 1) ประโยชน์ของหลักสูตรความเป็นพลเมืองข้ามวัฒนธรรม 2) การพัฒนาความเป็นพลเมืองข้ามวัฒนธรรมจากประสบการณ์ และ 3) การตระหนักถึงการใช้ภาษาอังกฤษระหว่างผู้ใช้ภาษาอังกฤษ จากผลการวิจัย เราโต้แย้งว่าการศึกษาเรื่องความเป็นพลเมืองข้ามวัฒนธรรม (Byram, Michael. 2008. From foreign language education to education for intercultural citizenship: Essays and reflections. Clevedon: Multilingual Matters) ควรเป็นส่วนหนึ่งของแนวทางการสอนทั้งในห้องเรียนแบบใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลักในการสอน และการสอนภาษาอังกฤษ อีกทั้งหลักสูตรการสอนภาษาอังกฤษในประเทศไทยควรเน้นการเสริมสร้างความสามารถและความตระหนักระหว่างวัฒนธรรมของผู้เรียน โดยหลีกเลี่ยงวิธีการสอนแบบดั้งเดิมที่เกี่ยวข้องกับภาษาอังกฤษตามมาตรฐานของประเทศต้นกำเนิดภาษาอังกฤษ