Ograniczenia zasady suwerenności narodu we włoskim porządku prawnym

Abstract

Zagadnienie prawne analizowane w glosie dotyczy granic zasady suwerenności narodu w prawie włoskim. Autorka podejmuje analizę tego zagadnienia na tle wyroku włoskiego Sądu Konstytucyjnego (nr 50 z 15 lutego 2022 r.), w którym Sąd orzekł o niedopuszczalności przeprowadzenia referendum abrogacyjnego, mającego na celu częściowe uchylenie normy prawnej zakazującej dokonywania zabójstwa za przyzwoleniem (za zgodą) nieuleczalnie chorych pacjentów. Wyrok ten został podjęty z poszanowaniem poglądów włoskiej doktryny, która wskazuje, że zasada suwerenności narodu ma swoje granice, wyraźnie określone w Konstytucji. Naród sprawuje bowiem władzę przede wszystkim przez demokratycznie wybranych przedstawicieli do parlamentu, a jednocześnie, nawet wtedy, gdy wykonuje ją w sposób bezpośredni, jego władza jest ograniczona zasadą nadrzędności Konstytucji. Naród może wykonywać jedynie funkcję korygującą, nie mogąc zastępować ustawodawcy w stanowieniu tych ustaw, które mają charakter „konstytucyjnie niezbędnych”. Sąd Konstytucyjny zastrzega zaś dla siebie prawo do zagwarantowania powyższej reguły.