Celem tego opracowania jest chęć odniesienia się do pytania (rozwiania wątpliwości), czy kryzys energetyczny jest uzasadnieniem dla odroczenia realizacji unijnych celów klimatycznych. Odpowiedzi na to pytanie należy szukać w charakterze zmian klimatu i istocie polityki i prawa ochrony klimatu. Tezą stawianą w tym opracowaniu jest twierdzenie, że w dobie narastającego kryzysu energetycznego rośnie znaczenie unijnego prawa ochrony klimatu w zakresie mobilizowania państw członkowskich do podejmowania odpowiednio ambitnych działań na rzecz ochrony klimatu. Pogłębiający się kryzys energetyczny wymaga nie tylko podejmowania działań o charakterze doraźnego wsparcia odbiorców wrażliwych. Zintensyfikowane muszą zostać działania mogące przynieść skutki długoterminowe, w tym zwiększenie odporności UE i państw członkowskich na negatywne skutki gospodarcze i społeczne, które mogą zostać wywołane przez przyszłe kryzysy energetyczne. Jednocześnie kryzys energetyczny powinien stanowić uzasadnienie do odpowiedniego doboru instrumentów wdrażania działań na rzecz ochrony klimatu, zwiększenia solidarności państw członkowskich w zakresie ponoszenia ciężarów realizacji działań zmierzających do ochrony wspólnego dobra (ochrony klimatu).
{"title":"Wyzwania w zakresie wdrażania unijnej polityki klimatycznej w dobie kryzysu energetycznego na przykładzie odnawialnych źródeł energii","authors":"K. Sobieraj","doi":"10.26881/gsp.2023.4.07","DOIUrl":"https://doi.org/10.26881/gsp.2023.4.07","url":null,"abstract":"Celem tego opracowania jest chęć odniesienia się do pytania (rozwiania wątpliwości), czy kryzys energetyczny jest uzasadnieniem dla odroczenia realizacji unijnych celów klimatycznych. Odpowiedzi na to pytanie należy szukać w charakterze zmian klimatu i istocie polityki i prawa ochrony klimatu. Tezą stawianą w tym opracowaniu jest twierdzenie, że w dobie narastającego kryzysu energetycznego rośnie znaczenie unijnego prawa ochrony klimatu w zakresie mobilizowania państw członkowskich do podejmowania odpowiednio ambitnych działań na rzecz ochrony klimatu. Pogłębiający się kryzys energetyczny wymaga nie tylko podejmowania działań o charakterze doraźnego wsparcia odbiorców wrażliwych. Zintensyfikowane muszą zostać działania mogące przynieść skutki długoterminowe, w tym zwiększenie odporności UE i państw członkowskich na negatywne skutki gospodarcze i społeczne, które mogą zostać wywołane przez przyszłe kryzysy energetyczne. Jednocześnie kryzys energetyczny powinien stanowić uzasadnienie do odpowiedniego doboru instrumentów wdrażania działań na rzecz ochrony klimatu, zwiększenia solidarności państw członkowskich w zakresie ponoszenia ciężarów realizacji działań zmierzających do ochrony wspólnego dobra (ochrony klimatu).","PeriodicalId":12629,"journal":{"name":"Gdańskie Studia Prawnicze","volume":"28 3","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"138996020","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Istotnym obecnie problemem w UE jest zanieczyszczenie środowiska wodnego mikroplastikiem. W tym zakresie podjęto już działania legislacyjne w postaci opracowania wytycznych przeciwdziałających temu zjawisku w programach, tj. Europejski Zielony Ład, gospodarka o obiegu zamkniętym, czy planie określonym w komunikacie Komisji COM(2021) 400 final. Wytyczne te są stopniowo wdrażane do prawodawstwa unijnego i krajowego w aktach prawnych dotyczących ochrony wód i gospodarki odpadami. Celem artykułu jest zatem wskazanie stanu prawnego ochrony śródlądowych wód powierzchniowych przed mikroplastikiem, a także instrumentów prawnych i organizacyjnych przeciwdziałającym temu zanieczyszczeniu w UE i w Polsce. W wyniku przeprowadzonej analizy zidentyfikowano pewne luki prawne w tym zakresie i sformułowano postulaty de lege ferenda. Zatem w celu stworzenia efektywniejszego systemu gospodarki odpadami z tworzyw sztucznych, którego końcowym efektem będzie ograniczenie ilości mikroplastiku w śródlądowych wodach powierzchniowych, należy opracować legalną definicję mikrodrobin plastiku, określić prawne środki i instrumenty ochrony wód przed zanieczyszczeniem mikroplastikiem, wprowadzić do systemu oceny jakości wód mierzalne parametry świadczące o obecności tych substancji oraz rozszerzyć katalog wskaźników norm jakości odprowadzanych ścieków z oczyszczalni. Ponadto konieczna jest pełna harmonizacja prawa wodnego z regulacjami prawnymi dotyczącymi gospodarki odpadami, ze względu na dużą zależność pomiędzy odpowiednią gospodarką odpadami z tworzyw sztucznych a ograniczeniem zawartości mikroplastików w śródlądowych wodach powierzchniowych, a w konsekwencji i w morskich.
欧盟目前面临的一个重大问题是水环境的微塑料污染。在这方面，已经采取了立法行动，制定了应对这一现象的计划准则，如欧洲绿色交易、循环经济或欧盟委员会通信 COM(2021) 400 final 中提出的计划。这些指导方针正逐步落实到欧盟和各国有关水资源保护和废物管理的立法中。因此，本文旨在确定保护内陆地表水免受微塑料污染的法律地位，以及欧盟和波兰应对这种污染的法律和组织手段。通过分析，确定了这方面的一些法律空白，并制定了拟议法假设。因此，为了建立一个更有效的塑料废物管理系统，最终减少内陆地表水中的微塑料，应制定微塑料的法律定义，确定保护水域免受微塑料污染的法律措施和手段，将表明这些物质存在的可测量参数引入水质评估系统，并扩大污水处理厂排放废水质量标准的指标目录。此外，有必要全面协调水法与废物管理条例，因为适当的塑料废物管理与减少内陆地表水中的微塑料，进而减少海洋水域中的微塑料之间存在高度相关性。
{"title":"Prawna ochrona wód powierzchniowych przed zanieczyszczeniem mikroplastikiem w UE i w Polsce","authors":"E. Zębek","doi":"10.26881/gsp.2023.4.09","DOIUrl":"https://doi.org/10.26881/gsp.2023.4.09","url":null,"abstract":"Istotnym obecnie problemem w UE jest zanieczyszczenie środowiska wodnego mikroplastikiem. W tym zakresie podjęto już działania legislacyjne w postaci opracowania wytycznych przeciwdziałających temu zjawisku w programach, tj. Europejski Zielony Ład, gospodarka o obiegu zamkniętym, czy planie określonym w komunikacie Komisji COM(2021) 400 final. Wytyczne te są stopniowo wdrażane do prawodawstwa unijnego i krajowego w aktach prawnych dotyczących ochrony wód i gospodarki odpadami. Celem artykułu jest zatem wskazanie stanu prawnego ochrony śródlądowych wód powierzchniowych przed mikroplastikiem, a także instrumentów prawnych i organizacyjnych przeciwdziałającym temu zanieczyszczeniu w UE i w Polsce. W wyniku przeprowadzonej analizy zidentyfikowano pewne luki prawne w tym zakresie i sformułowano postulaty de lege ferenda. Zatem w celu stworzenia efektywniejszego systemu gospodarki odpadami z tworzyw sztucznych, którego końcowym efektem będzie ograniczenie ilości mikroplastiku w śródlądowych wodach powierzchniowych, należy opracować legalną definicję mikrodrobin plastiku, określić prawne środki i instrumenty ochrony wód przed zanieczyszczeniem mikroplastikiem, wprowadzić do systemu oceny jakości wód mierzalne parametry świadczące o obecności tych substancji oraz rozszerzyć katalog wskaźników norm jakości odprowadzanych ścieków z oczyszczalni. Ponadto konieczna jest pełna harmonizacja prawa wodnego z regulacjami prawnymi dotyczącymi gospodarki odpadami, ze względu na dużą zależność pomiędzy odpowiednią gospodarką odpadami z tworzyw sztucznych a ograniczeniem zawartości mikroplastików w śródlądowych wodach powierzchniowych, a w konsekwencji i w morskich.","PeriodicalId":12629,"journal":{"name":"Gdańskie Studia Prawnicze","volume":"95 3","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139000407","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Jednym z globalnych wyzwań współczesnego prawa ochrony środowiska pozostaje przeciwdziałanie skutkom i dostosowanie do zmian klimatu. Zmiany te mogą zakłócać, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio, korzystanie z bezpiecznego, czystego, zdrowego i zrównoważonego środowiska. Celem artykułu było ukazanie wpływu zmian klimatu na podmiotowe prawo do środowiska w aktach i dokumentach przyjmowanych na poziomie międzynarodowym. Poszukiwanie odpowiedzi na podstawowe pytanie badawcze wymagało analizy i oceny aktów i dokumentów organizacji międzynarodowych dotyczących praw człowieka w zakresie, w jakim odnoszą się one do prawa do środowiska oraz prawa do bezpiecznego i stabilnego klimatu. Główny nurt rozważań wymagał uprzedniej analizy podstawowych kategorii pojęciowych prawa ochrony klimatu oraz odniesienia tych kategorii do kwestii usług ekosystemowych. Badania dowodzą, że rola uchwał organizacji międzynarodowych w tworzeniu prawa międzynarodowego jest niezaprzeczalna, ale trzeba pamiętać, że bardzo liczne rezolucje przyjmowane przez Zgromadzenie Ogólne czy Radę Praw Człowieka ONZ są uważane za zalecenia i nie są prawnie wiążące dla państw członkowskich. Urzeczywistnienie tych praw statuowanych na poziomie międzynarodowym musi nastąpić w aktach rangi konwencji, a następnie poprzez ich ratyfikację i implementowanie w prawodawstwach krajowych.
{"title":"Zagrożenia dla środowiska związane ze zmianami klimatu a podmiotowe prawo do środowiska w świetle prawa międzynarodowego","authors":"Monika A. Król","doi":"10.26881/gsp.2023.4.05","DOIUrl":"https://doi.org/10.26881/gsp.2023.4.05","url":null,"abstract":"Jednym z globalnych wyzwań współczesnego prawa ochrony środowiska pozostaje przeciwdziałanie skutkom i dostosowanie do zmian klimatu. Zmiany te mogą zakłócać, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio, korzystanie z bezpiecznego, czystego, zdrowego i zrównoważonego środowiska. Celem artykułu było ukazanie wpływu zmian klimatu na podmiotowe prawo do środowiska w aktach i dokumentach przyjmowanych na poziomie międzynarodowym. Poszukiwanie odpowiedzi na podstawowe pytanie badawcze wymagało analizy i oceny aktów i dokumentów organizacji międzynarodowych dotyczących praw człowieka w zakresie, w jakim odnoszą się one do prawa do środowiska oraz prawa do bezpiecznego i stabilnego klimatu. Główny nurt rozważań wymagał uprzedniej analizy podstawowych kategorii pojęciowych prawa ochrony klimatu oraz odniesienia tych kategorii do kwestii usług ekosystemowych. Badania dowodzą, że rola uchwał organizacji międzynarodowych w tworzeniu prawa międzynarodowego jest niezaprzeczalna, ale trzeba pamiętać, że bardzo liczne rezolucje przyjmowane przez Zgromadzenie Ogólne czy Radę Praw Człowieka ONZ są uważane za zalecenia i nie są prawnie wiążące dla państw członkowskich. Urzeczywistnienie tych praw statuowanych na poziomie międzynarodowym musi nastąpić w aktach rangi konwencji, a następnie poprzez ich ratyfikację i implementowanie w prawodawstwach krajowych.","PeriodicalId":12629,"journal":{"name":"Gdańskie Studia Prawnicze","volume":"4 28","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139001059","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Treść artykułu skupia się na unijnych uwarunkowaniach realizacji idei racjonalnego ekologicznego gospodarowania odpadami przy wykorzystaniu instytucji ubezpieczeniowych, takich jak umowa ubezpieczenia czy gwarancja ubezpieczeniowa. Podjęto się próby zdefiniowania pojęcia odpadu oraz form gospodarowania odpadami. Dla wykazania znaczenia narzucanych przepisami unijnymi zabezpieczeń finansowych konieczne okazało się przedstawienie tego obowiązku w kontekście szerzej obowiązujących zasad: zanieczyszczający płaci i zasady rozszerzonej odpowiedzialności producenta. Wpływ prawodawstwa unijnego na krajowe systemy prawne przedstawiony został na przykładzie Polski – polskiego prawodawstwa i polskiego rynku ubezpieczeniowego.
{"title":"Unijne uwarunkowania normatywne wykorzystania ubezpieczeń do racjonalnego ekologicznego gospodarowania odpadami","authors":"Dorota Maśniak","doi":"10.26881/gsp.2023.4.15","DOIUrl":"https://doi.org/10.26881/gsp.2023.4.15","url":null,"abstract":"Treść artykułu skupia się na unijnych uwarunkowaniach realizacji idei racjonalnego ekologicznego gospodarowania odpadami przy wykorzystaniu instytucji ubezpieczeniowych, takich jak umowa ubezpieczenia czy gwarancja ubezpieczeniowa. Podjęto się próby zdefiniowania pojęcia odpadu oraz form gospodarowania odpadami. Dla wykazania znaczenia narzucanych przepisami unijnymi zabezpieczeń finansowych konieczne okazało się przedstawienie tego obowiązku w kontekście szerzej obowiązujących zasad: zanieczyszczający płaci i zasady rozszerzonej odpowiedzialności producenta. Wpływ prawodawstwa unijnego na krajowe systemy prawne przedstawiony został na przykładzie Polski – polskiego prawodawstwa i polskiego rynku ubezpieczeniowego.","PeriodicalId":12629,"journal":{"name":"Gdańskie Studia Prawnicze","volume":"64 10","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"138997640","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Unijna polityka klimatyczna, odwołująca się m.in. do postanowień tzw. porozumień paryskich ONZ, wymaga zmian prawnych i technologicznych w wielu sektorach, w tym w transporcie. Wśród założeń Europejskiego Zielonego Ładu znalazł się także ten o znaczącej redukcji emisji gazów cieplarnianych, zwłaszcza w segmencie transportu lotniczego i morskiego odpowiednio do 2030 r. i 2050 r. Chcąc osiągnąć te cele, Komisja Europejska przygotowała pakiet projektów aktów normatywnych, których uchwalenie i realizacja mają przyczynić się do osiągnięcia zeroemisyjnego transportu, w tym transportu morskiego. W pracy przedstawiono zarówno przewidziane poziomy redukcji zanieczyszczenia powietrza gazami cieplarnianymi, przyjęte w EZŁ, komunikacie „Gotowi na 55”, jak i bariery stojące na drodze do ich osiągnięcia.
{"title":"Cele i wyzwania europejskiego zielonego ładu dla sektora transportu morskiego","authors":"Anna Dobaczewska","doi":"10.26881/gsp.2023.4.11","DOIUrl":"https://doi.org/10.26881/gsp.2023.4.11","url":null,"abstract":"Unijna polityka klimatyczna, odwołująca się m.in. do postanowień tzw. porozumień paryskich ONZ, wymaga zmian prawnych i technologicznych w wielu sektorach, w tym w transporcie. Wśród założeń Europejskiego Zielonego Ładu znalazł się także ten o znaczącej redukcji emisji gazów cieplarnianych, zwłaszcza w segmencie transportu lotniczego i morskiego odpowiednio do 2030 r. i 2050 r. Chcąc osiągnąć te cele, Komisja Europejska przygotowała pakiet projektów aktów normatywnych, których uchwalenie i realizacja mają przyczynić się do osiągnięcia zeroemisyjnego transportu, w tym transportu morskiego. W pracy przedstawiono zarówno przewidziane poziomy redukcji zanieczyszczenia powietrza gazami cieplarnianymi, przyjęte w EZŁ, komunikacie „Gotowi na 55”, jak i bariery stojące na drodze do ich osiągnięcia.","PeriodicalId":12629,"journal":{"name":"Gdańskie Studia Prawnicze","volume":"6 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139000950","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W artykule poruszono problematykę realizacji przedsięwzięć wymagających decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizowanych na terenie parku krajobrazowego i jego otuliny. Park krajobrazowy jest to obszar specjalny o charakterze przyrodniczym, w którym obowiązuje szczególny reżim prawny w postaci zakazów regulowanych przez art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. Ponadto, decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia realizowanego na obszarze parku krajobrazowego musi także uwzględniać ochronę krajobrazu priorytetowego w strefach ochrony krajobrazu, jeżeli obowiązek taki wynika z audytu krajobrazowego. Dodatkowe wymagania zachodzą, jeżeli obszar parku krajobrazowego obejmuje chociaż częściowo obszar Natura 2000, ponieważ w takim przypadku decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach musi także uwzględniać cel utworzenia i zakres przedmiotowy ochrony wprowadzony w obrębie obszaru Natura 2000.
{"title":"Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia w parku krajobrazowym","authors":"Jerzy Stelmasiak, T. Godlewski","doi":"10.26881/gsp.2023.4.01","DOIUrl":"https://doi.org/10.26881/gsp.2023.4.01","url":null,"abstract":"W artykule poruszono problematykę realizacji przedsięwzięć wymagających decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizowanych na terenie parku krajobrazowego i jego otuliny. Park krajobrazowy jest to obszar specjalny o charakterze przyrodniczym, w którym obowiązuje szczególny reżim prawny w postaci zakazów regulowanych przez art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. Ponadto, decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia realizowanego na obszarze parku krajobrazowego musi także uwzględniać ochronę krajobrazu priorytetowego w strefach ochrony krajobrazu, jeżeli obowiązek taki wynika z audytu krajobrazowego. Dodatkowe wymagania zachodzą, jeżeli obszar parku krajobrazowego obejmuje chociaż częściowo obszar Natura 2000, ponieważ w takim przypadku decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach musi także uwzględniać cel utworzenia i zakres przedmiotowy ochrony wprowadzony w obrębie obszaru Natura 2000.","PeriodicalId":12629,"journal":{"name":"Gdańskie Studia Prawnicze","volume":"53 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"138997333","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Celem artykułu jest określenie charakteru prawnego oraz analiza przedmiotowa postępowania w sprawie przyjęcia stanowiska, że aktualne są warunki realizacji przedsięwzięcia określone w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach lub postanowieniu, o którym mowa w art. 90 ust. 1 ustawy o ocenach oddziaływania na środowisko. Postanowienie to jest wydawane po pięciu latach od uzyskania przez decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach waloru ostateczności i zmierza do ustalenia, czy nadal istnieje możliwość przedłożenia tej decyzji jako załącznika do wydania „decyzji wykonawczych” z art. 72 ust. 1–1b ustawy o ocenach oddziaływania na środowisko. W opracowaniu postawiono tezę, że przedmiotowe postanowienie zapada w postępowaniu odrębnym od postępowania w sprawie zmiany decyzji środowiskowych, nie zawiera komponentu postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, a przesłanki, którymi kieruje się organ, bazują jedynie na weryfikacji kwestii formalnoprawnych, bez komponentu merytorycznego badania stanu środowiska.
{"title":"Postępowanie w sprawie przyjęcia stanowiska, że aktualne są warunki realizacji przedsięwzięcia określone w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach lub postanowieniu, o którym mowa w art. 90 ust. 1 ustawy o ocenach oddziaływania na środowisko – analiza pr","authors":"A. Haładyj","doi":"10.26881/gsp.2023.4.02","DOIUrl":"https://doi.org/10.26881/gsp.2023.4.02","url":null,"abstract":"Celem artykułu jest określenie charakteru prawnego oraz analiza przedmiotowa postępowania w sprawie przyjęcia stanowiska, że aktualne są warunki realizacji przedsięwzięcia określone w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach lub postanowieniu, o którym mowa w art. 90 ust. 1 ustawy o ocenach oddziaływania na środowisko. Postanowienie to jest wydawane po pięciu latach od uzyskania przez decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach waloru ostateczności i zmierza do ustalenia, czy nadal istnieje możliwość przedłożenia tej decyzji jako załącznika do wydania „decyzji wykonawczych” z art. 72 ust. 1–1b ustawy o ocenach oddziaływania na środowisko. W opracowaniu postawiono tezę, że przedmiotowe postanowienie zapada w postępowaniu odrębnym od postępowania w sprawie zmiany decyzji środowiskowych, nie zawiera komponentu postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, a przesłanki, którymi kieruje się organ, bazują jedynie na weryfikacji kwestii formalnoprawnych, bez komponentu merytorycznego badania stanu środowiska.","PeriodicalId":12629,"journal":{"name":"Gdańskie Studia Prawnicze","volume":"71 5","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"138997527","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W Polsce zadania państwowej służby geologicznej pełni Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, który ma formę organizacyjnoprawną instytutu badawczego. Ma on odrębność organizacyjną i finansową, która umożliwia prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych. Wykonywanie zadań państwowej służby geologicznej stanowi zatem jeden z elementów działalności tego instytutu. Forma organizacyjnoprawna państwowej służby geologicznej może różnić się w zależności od sposobu prowadzenia polityki surowcowej państwa, systemu prawnego oraz struktury państwa. Państwowe służby geologiczne mogą podlegać różnym ministerstwom i realizować zadania związane ze służbą geologiczną na kilku poziomach (krajowym, regionalnym). W niniejszej publikacji przedstawione zostały wybrane modele instytucjonalne państwowych służb geologicznych kilku państw, w tym państw członkowskich Unii Europejskiej. Ich analiza pozwoli na wykazanie zróżnicowanych form organizacyjnoprawnych państwowych służb geologicznych oraz udzielenie odpowiedzi, czy państwowe służby geologiczne realizują wyłącznie tradycyjne zadania z zakresu geologii, czy też szerszy katalog zadań państwa.
在波兰，国家地质调查局的任务由波兰地质研究所 （Polish Geological Institute - State Research Institute）承担。它拥有组织和财政自主权，能够开展科学研究和开发工作。因此，执行国家地质调查局的任务是该研究所的活动之一。国家地质调查局的组织和法律形式可能因国家原材料政策的实施方式、法律制度和国家 结构而有所不同。国家地质调查局可能隶属于不同的部委，并在多个层面（国家、地区）执行与地质调查相关的任务。本出版物选取了一些国家（包括欧盟成员国）的国家地质调查机构模式。通过对这些模式的分析，可以展示国家地质调查局多种多样的组织和法律形式，并回答国家地质调查局是只执行传统的地质任务，还是执行更广泛的国家任务。
{"title":"Modele instytucjonalne państwowych służb geologicznych","authors":"Hanna Wolska","doi":"10.26881/gsp.2023.4.17","DOIUrl":"https://doi.org/10.26881/gsp.2023.4.17","url":null,"abstract":"W Polsce zadania państwowej służby geologicznej pełni Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, który ma formę organizacyjnoprawną instytutu badawczego. Ma on odrębność organizacyjną i finansową, która umożliwia prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych. Wykonywanie zadań państwowej służby geologicznej stanowi zatem jeden z elementów działalności tego instytutu. Forma organizacyjnoprawna państwowej służby geologicznej może różnić się w zależności od sposobu prowadzenia polityki surowcowej państwa, systemu prawnego oraz struktury państwa. Państwowe służby geologiczne mogą podlegać różnym ministerstwom i realizować zadania związane ze służbą geologiczną na kilku poziomach (krajowym, regionalnym). W niniejszej publikacji przedstawione zostały wybrane modele instytucjonalne państwowych służb geologicznych kilku państw, w tym państw członkowskich Unii Europejskiej. Ich analiza pozwoli na wykazanie zróżnicowanych form organizacyjnoprawnych państwowych służb geologicznych oraz udzielenie odpowiedzi, czy państwowe służby geologiczne realizują wyłącznie tradycyjne zadania z zakresu geologii, czy też szerszy katalog zadań państwa.","PeriodicalId":12629,"journal":{"name":"Gdańskie Studia Prawnicze","volume":"3 11","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"138998131","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Celem artykułu jest weryfikacja hipotezy dotyczącej tworzenia się nowego obszaru gospodarki morskiej – środowiskowej gospodarki morskiej. W tekście wskazywane są doktrynalne, logiczne, a także normatywne przesłanki do identyfikacji nowego obszaru gospodarki morskiej, która będzie realizowana w zgodzie z zasadą zrównoważonego rozwoju i będzie się przyczyniać do wdrażania najnowszych koncepcji gospodarczych Unii Europejskiej. Skupienie się na gospodarce morskiej ma znaczenie, ponieważ jest to obszar, w którym następują bardzo istotne zmiany związane z wprowadzaniem i upowszechnianiem nowych rodzajów działalności człowieka na morzu. Działalność ta może być od samego początku zaprojektowana jako uwzględniająca konieczność ochrony środowiska, czego konsekwencją będzie zmniejszenie antropopresji na środowisko morskie, które i tak już jest krytycznie zagrożone oddziaływaniem człowieka.
{"title":"Współczesne wyzwania środowiskowej gospodarki morskiej","authors":"Maciej Nyka","doi":"10.26881/gsp.2023.4.10","DOIUrl":"https://doi.org/10.26881/gsp.2023.4.10","url":null,"abstract":"Celem artykułu jest weryfikacja hipotezy dotyczącej tworzenia się nowego obszaru gospodarki morskiej – środowiskowej gospodarki morskiej. W tekście wskazywane są doktrynalne, logiczne, a także normatywne przesłanki do identyfikacji nowego obszaru gospodarki morskiej, która będzie realizowana w zgodzie z zasadą zrównoważonego rozwoju i będzie się przyczyniać do wdrażania najnowszych koncepcji gospodarczych Unii Europejskiej. Skupienie się na gospodarce morskiej ma znaczenie, ponieważ jest to obszar, w którym następują bardzo istotne zmiany związane z wprowadzaniem i upowszechnianiem nowych rodzajów działalności człowieka na morzu. Działalność ta może być od samego początku zaprojektowana jako uwzględniająca konieczność ochrony środowiska, czego konsekwencją będzie zmniejszenie antropopresji na środowisko morskie, które i tak już jest krytycznie zagrożone oddziaływaniem człowieka.","PeriodicalId":12629,"journal":{"name":"Gdańskie Studia Prawnicze","volume":"56 8","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"138999165","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Morze Bałtyckie jest objęte różnymi formami i instrumentami (środkami) prawnej ochrony jako wrażliwy i cenny ekosystem morski. W 2005 r. obszar Morza Bałtyckiego został wyznaczony przez Międzynarodową Organizację Morską jako PSSA. W ten sposób włączono go do obszarów morskich o szczególnej wrażliwości. Indywidualnie przyjęte dla każdego PSSA środki ochrony pozwalają na dążenie do odpowiedniego poziomu ochrony. Wyznaczenie obszaru Morza Bałtyckiego jako PSSA przyczyniło się do wzrostu świadomości w zakresie korzyści płynących z efektywnej ochrony środowiska morskiego, w szczególności przed ryzykiem związanym z żeglugą morską, w tym skutkami wypadków morskich. Jednak skuteczna ochrona ekosystemu Morza Bałtyckiego wymaga ciągłego doskonalenia opartej na dobrej komunikacji współpracy pomiędzy państwami i organizacjami międzynarodowymi.
{"title":"Instrumenty prawnej ochrony Morza Bałtyckiego jako obszaru morskiego o szczególnej wrażliwości","authors":"Dorota Pyć","doi":"10.26881/gsp.2023.4.08","DOIUrl":"https://doi.org/10.26881/gsp.2023.4.08","url":null,"abstract":"Morze Bałtyckie jest objęte różnymi formami i instrumentami (środkami) prawnej ochrony jako wrażliwy i cenny ekosystem morski. W 2005 r. obszar Morza Bałtyckiego został wyznaczony przez Międzynarodową Organizację Morską jako PSSA. W ten sposób włączono go do obszarów morskich o szczególnej wrażliwości. Indywidualnie przyjęte dla każdego PSSA środki ochrony pozwalają na dążenie do odpowiedniego poziomu ochrony. Wyznaczenie obszaru Morza Bałtyckiego jako PSSA przyczyniło się do wzrostu świadomości w zakresie korzyści płynących z efektywnej ochrony środowiska morskiego, w szczególności przed ryzykiem związanym z żeglugą morską, w tym skutkami wypadków morskich. Jednak skuteczna ochrona ekosystemu Morza Bałtyckiego wymaga ciągłego doskonalenia opartej na dobrej komunikacji współpracy pomiędzy państwami i organizacjami międzynarodowymi.","PeriodicalId":12629,"journal":{"name":"Gdańskie Studia Prawnicze","volume":"120 6","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"138999360","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：