Nasilenie objawów depresji a kryzys ćwierci życia u młodych dorosłych

Abstract

Celem prowadzonych badań było określenie zależności występujących między nasileniem objawów depresji a występowaniem kryzysu ćwierci życia u osób w okresie wschodzącej dorosłości. W prowadzonych analizach uwzględniono Kwestionariusz Kryzysu Rozwojowego Pietrova i in. w opracowaniu własnym i Skalę Beznadziejności Becka oraz ankietę personalną. Badanie realizowano onlinie. Przebadano 122 osoby w przedziale wiekowym między 23 - 30 lat, w tym 87,7% kobiet. W zrealizowanych badaniach 20,5% młodych dorosłych doświadczyło kryzysu ćwierćwiecza. U pozostałych 79,5% osób zaobserwowano nasilenie objawów kryzysu w stopniu nie uprawniającym do identyfikacji kryzysu. Dwa czynniki pozwoliły wyjaśnić doświadczanie kryzysu ćwierci życia: afektywne poczucie beznadziejności i poznawcze poczucie beznadziejności. Jeżeli nasilenie afektywnego poczucia beznadziejności wzrośnie o jedną jednostkę, prawdopodobieństwo wystąpienia kryzysu wzrasta 2,37 razy; jeżeli nasilenie poznawczego poczucia beznadziejności wzrośnie o jedną jednostkę, prawdopodobieństwo wystąpienia kryzysu wzrasta 1,61 razy. Wykonane analizy pozwoliły dostrzec różny stopień nasilenia poczucia beznadziejności oraz objawów kryzysu ćwierci życia. Nasilenie negatywnego nastawienia do przyszłości, spostrzeganie jej jako niejasnej, niepewnej, poczucie nieodnalezienia się w rzeczywistości, zwiększało prawdopodobieństwo wystąpienia kryzysu.