Ocena skuteczności i bezpieczeństwa stosowania terapii iksazomib-lenalidomid-deksametazon w leczeniu nawrotowego/opornego szpiczaka plazmocytowego wysokiego ryzyka cytogenetycznego — wyniki badania obserwacyjnego Polskiej Grupy Szpiczakowej
Marek Hus, Aneta Szudy-Szczyrek, Michał Mielnik, P. Bernatowicz, J. Piszcz, A. Druzd-Sitek, Maria Czyżewska, Maciej Putowski, K. Giannopoulos
{"title":"Ocena skuteczności i bezpieczeństwa stosowania terapii iksazomib-lenalidomid-deksametazon w leczeniu nawrotowego/opornego szpiczaka plazmocytowego wysokiego ryzyka cytogenetycznego — wyniki badania obserwacyjnego Polskiej Grupy Szpiczakowej","authors":"Marek Hus, Aneta Szudy-Szczyrek, Michał Mielnik, P. Bernatowicz, J. Piszcz, A. Druzd-Sitek, Maria Czyżewska, Maciej Putowski, K. Giannopoulos","doi":"10.5603/HEM.2021.0001","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Przezycie pacjentow ze szpiczakiem plazmocytowym (MM) istotnie sie poprawilo w ostatnich latach dzieki wprowadzeniu nowych lekow, takich jak inhibitory proteasomu (PI) czy leki immunomodulujące (ImiD). Nadal jednak jest to choroba nieuleczalna, a przebieg kliniczny bardzo roznorodny. Grupą chorych o szczegolnie niekorzystnym rokowaniu są pacjenci z opornym/nawrotowym MM (RRMM), u ktorych są obecne zdefiniowane niekorzystne zaburzenia cytogenetyczne — del(17p), t(4;14), t(14;16). Spośrod nowych obecnie stosowanych terapii duze nadzieje budzi trojlekowy schemat iksazomib–lenalidomid–deksametazon (IRd). W pracy dokonano analizy przypadkow chorych z rozpoznaniem RRMM o wysokim ryzyku cytogenetycznym, u ktorych w leczeniu zastosowano schemat chemioterapii IRd. Dodano rowniez opis przypadku o agresywnym przebiegu klinicznym, bez znanych danych cytogenetycznych. Dane zostaly zebrane z czterech ośrodkow w Polsce w ramach obserwacyjnego badania Polskiej Grupy Szpiczakowej. Wyniki wstepnej obserwacji wskazują na wysoką skutecznośc oraz korzystny profil bezpieczenstwa terapii IRd u chorych z RRMM wysokiego ryzyka.","PeriodicalId":12837,"journal":{"name":"Haematologia","volume":"70 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2021-04-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Haematologia","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.5603/HEM.2021.0001","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Przezycie pacjentow ze szpiczakiem plazmocytowym (MM) istotnie sie poprawilo w ostatnich latach dzieki wprowadzeniu nowych lekow, takich jak inhibitory proteasomu (PI) czy leki immunomodulujące (ImiD). Nadal jednak jest to choroba nieuleczalna, a przebieg kliniczny bardzo roznorodny. Grupą chorych o szczegolnie niekorzystnym rokowaniu są pacjenci z opornym/nawrotowym MM (RRMM), u ktorych są obecne zdefiniowane niekorzystne zaburzenia cytogenetyczne — del(17p), t(4;14), t(14;16). Spośrod nowych obecnie stosowanych terapii duze nadzieje budzi trojlekowy schemat iksazomib–lenalidomid–deksametazon (IRd). W pracy dokonano analizy przypadkow chorych z rozpoznaniem RRMM o wysokim ryzyku cytogenetycznym, u ktorych w leczeniu zastosowano schemat chemioterapii IRd. Dodano rowniez opis przypadku o agresywnym przebiegu klinicznym, bez znanych danych cytogenetycznych. Dane zostaly zebrane z czterech ośrodkow w Polsce w ramach obserwacyjnego badania Polskiej Grupy Szpiczakowej. Wyniki wstepnej obserwacji wskazują na wysoką skutecznośc oraz korzystny profil bezpieczenstwa terapii IRd u chorych z RRMM wysokiego ryzyka.