Suwerenność i przedstawicielstwo – doświadczenia polskie (2015–2022)

Abstract

W artykule autor rozważa problematykę zasady suwerenności oraz zasady przedstawicielstwa w kontekście niekonstytucyjnych przemian ustrojowych, jakie mają miejsce w Polsce od 2015 r. Wskazując na szereg systemowych i stałych nieprawidłowości związanych z naruszaniem przez parlament takich zasad, jak zasada nadrzędności konstytucji i zasada legalizmu, autor dochodzi do wniosku, że działalność większości parlamentarnej prowadzi również do zanegowania zasady suwerenności narodu (art. 4 ust. 1 Konstytucji) oraz zasady przedstawicielstwa (art. 4 ust. 2 Konstytucji). Władza ustawodawcza, realizująca wyłącznie wolę większości parlamentarnej, przestaje reprezentować całego suwerena.