ارزیابی اثرات پلاسمای غنی از پلاکت بر تمایز سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان به سلولهای تاندونی (تنوسیت) در خرگوش

Abstract

زمینۀ مطالعه:ترمیم تاندونمی­تواند نیازمند مجموعه­ای از مداخله­های درمانی نظیر ایجاد شرایط خاص فیزیکی، استفاده از روش­های مهندسی بافت، استفاده از فاکتورهای رشد و نیز تحریک­های مکانیکی باشد. بررسی­های گذشته نشان ­داده که استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت در ترمیم تاندون مؤثر بوده­است. هدف:هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر تمایزدهندگی ترشحات لخته PRP بر سلول­های بنیادی مزانشیمال اخذ­ شده از مغز استخوان خرگوش می­باشد. روش‎کار:سلول­های بنیادی مزانشیمی از مغز ­استخوان 10 سر خرگوش سفید نژاد نیوزیلندی اخذ­ شده و مورد بررسی­های فلوسایتومتری و مورفولوژیک قرار گرفتند. سپس این سلول­ها با استفاده از PRCR تحت درمان قرارگرفته و از نظر ظاهری و نیز مارکرهای معرف تنوسیت­ها با استفاده از روش Real-Time PCR بررسی شدند. نتایج: بررسی اختلاف بیان ژن­های Scx، Tnmd، کلاژن تیپ I و تناسین C در سلول­های تمایز یافتهدر مقایسه با سلول­های بنیادی نشان داد که میزان بیان همه­ی آن­ها به صورت معنی­داری پس از درمان سلول­ها با PRCR افزایش یافته است. نتیجه‌گیری نهایی:تحت درمان قرار دادن سلول­های بنیادی با PRCR باعث بیان شدن ژن­های مربوط به تاندون و تمایز سلول­های بنیادی به تنوسیت­ها می­شود.