Yaygın Fiğ-Tahıl Karışımlarında Ot Verimi, Bazı Kalite Özellikleri ve Rekabetin Belirlenmesi

Abstract

Yaygin fig (Vicia sativa L.) yalin ekildiginde, bitkiler ciceklenmeden sonra yatmaktadir. Bu yuzden genellikle tahillarla birlikte ekilir. Karisimda kullanilan turler ve ekim orani, turler arasindaki rekabetten dolayi karisimin ot verimini etkilemektedir. Arastirma, yaygin fig ile tritikale ve yulaf karisimlarinin ot verimi, kalite ve turler arasindaki rekabeti belirlemek amaciyla 2 yil sureyle Dogu Karadeniz Bolgesi kosullarinda (Ordu) yurutulmustur. Turler arasindaki rekabeti belirlemek icin agresivite, rekabet orani ve LER degeri kullanilmistir. Turler yalin olarak ve 3 farkli yaygin fig-tahil karisimi (sirasiyla 75:25, 50:50 ve 25:75) olarak sonbaharda ekilmistir. Hasat, figde alt baklalarin dolum doneminde yapilmistir. Bu donemde tritikale ciceklenme yulaf ise sut olum doneminde olmustur. Arastirma sonucunda karisimlarin kuru ot, ham protein ve sindirilebilir kuru madde verimleri her iki yilda da yalin ekimlerden ustun bulunmustur. Bununla birlikte karisimlarin verimleri yillara gore degiskenlik gostermis, ancak 50:50 tritikale-fig karisimi diger karisimlara gore daha stabil bir verim saglamistir. Agresivite ve rekabet orani degerleri, sonbahar ve kis yagisli gectiginde tahillarin yaygin fige gore daha rekabetci oldugunu gostermistir. Tum yaygin fig-tahil karisimlari, yalin ekimlerden ustun (LER> 1) olmus, fakat 50:50 yaygin fig-tritikale veya yulaf karisimlarinin (LER= 1.4) en yuksek yarari sagladigi belirlenmistir. Bu nedenle 50:50 yaygin fig-tritikale veya yulaf karisimlari benzer bolgeler icin tavsiye edilebilir bulunmustur.