Tolkien: Esperanto, Sindarin and Welsh

IF 0.3 0 LANGUAGE & LINGUISTICS Linguisticae Investigationes Pub Date : 2022-12-30 DOI:10.14746/il.2022.46.3

Paul Harry Barron

{"title":"Tolkien: Esperanto, Sindarin and Welsh","authors":"Paul Harry Barron","doi":"10.14746/il.2022.46.3","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"La majstroverko de Tolkien estas sendube La Mastro de la Ringoj, en kiu la aŭtoro rakontas fantastan epopeon de lando, kiun li nomas Meza Tero. Por ĉi tiu mondo, li kreis almenaŭ dek kvar lingvojn, unu por ĉiuj popoloj, kiuj enloĝas ĝin. La du plej bone konataj estas Quenya kaj Sindarin, kiuj estas la lingvoj, kiujn parolis la Elfoj. Dum sia tuta vivo, Tolkien interesiĝis pri lingvoj, aparte mezepokaj ĝermanaj lingvoj, sed li ankaŭ multe amis la kimran lingvon, kaj multe admiris la finnan. Unu el la ĉefaj kialoj de tiuj admiro kaj amo de tiuj lingvoj estis la fakto, ke ĉiuj posedis literaturon, kiun li konsideris eposa kaj epopea, kaj li esprimis bedaŭron, ke la moderna angla ne havis tian literaturon. Junaĝe, li promesis verki epopeojn por dediĉi al la angla kaj la angla nacio. Kiam li unue renkontis Esperanton, li plene subtenis ĝiajn idealojn, sed, pro la fakto, ke la lingvo estis tro juna por posedi eposan literaturon, li iom post iom forlasis la movadon. Uzante sian konon de la finna lingvo, lia unua provo de lingvokreado estis la pra-Quenya, en kiu li verkis poezion. Li poste kreis Sindarin-on, bazita sur la kimra lingvo. Li verkis la epopeon La Mastro de la Ringo, por doni al siaj lingvaj kreaĵoj kvazaŭan historian fundamenton. Sindarin kaj Quenya pluevoluis kaj estas nun parolataj de komunumoj tra la tuta mondo.","PeriodicalId":43668,"journal":{"name":"Linguisticae Investigationes","volume":"96 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.3000,"publicationDate":"2022-12-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Linguisticae Investigationes","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.14746/il.2022.46.3","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"0","JCRName":"LANGUAGE & LINGUISTICS","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

La majstroverko de Tolkien estas sendube La Mastro de la Ringoj, en kiu la aŭtoro rakontas fantastan epopeon de lando, kiun li nomas Meza Tero. Por ĉi tiu mondo, li kreis almenaŭ dek kvar lingvojn, unu por ĉiuj popoloj, kiuj enloĝas ĝin. La du plej bone konataj estas Quenya kaj Sindarin, kiuj estas la lingvoj, kiujn parolis la Elfoj. Dum sia tuta vivo, Tolkien interesiĝis pri lingvoj, aparte mezepokaj ĝermanaj lingvoj, sed li ankaŭ multe amis la kimran lingvon, kaj multe admiris la finnan. Unu el la ĉefaj kialoj de tiuj admiro kaj amo de tiuj lingvoj estis la fakto, ke ĉiuj posedis literaturon, kiun li konsideris eposa kaj epopea, kaj li esprimis bedaŭron, ke la moderna angla ne havis tian literaturon. Junaĝe, li promesis verki epopeojn por dediĉi al la angla kaj la angla nacio. Kiam li unue renkontis Esperanton, li plene subtenis ĝiajn idealojn, sed, pro la fakto, ke la lingvo estis tro juna por posedi eposan literaturon, li iom post iom forlasis la movadon. Uzante sian konon de la finna lingvo, lia unua provo de lingvokreado estis la pra-Quenya, en kiu li verkis poezion. Li poste kreis Sindarin-on, bazita sur la kimra lingvo. Li verkis la epopeon La Mastro de la Ringo, por doni al siaj lingvaj kreaĵoj kvazaŭan historian fundamenton. Sindarin kaj Quenya pluevoluis kaj estas nun parolataj de komunumoj tra la tuta mondo.

查看原文

微信好友朋友圈 QQ好友复制链接

本刊更多论文

求助全文

约1分钟内获得全文去求助

来源期刊

Linguisticae Investigationes LANGUAGE & LINGUISTICS-

CiteScore

0.30

自引率

0.00%

发文量

期刊介绍： Lingvisticæ Investigationes publishes original articles dealing with the lexicon, grammar, phonology and semantics. It focuses on studies that are formalized to the point where they can be integrated into text analysis software, and on studies which describe resources such as grammars and electronic dictionaries constructed on a linguistic basis. Articles may deal with any language, though a large proportion are devoted to the study of French. The journal also publishes bibliographies, summaries of theses, reports, squibs and reviews. Contributions are in English and French. French-speaking authors are free to submit in French or in English. The journal has an accompanying book series entitled Lingvisticæ Investigationes Supplementa .