{"title":"Problemy werbalne społeczności niepełnosprawnych","authors":"Beata Szluz","doi":"10.21852/sem.2006.23.20","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Komunikacja osób niepełnosprawnych z otoczeniem jest istotnym czynnikiem warunkującym rozwój i doskonalenie wielu funkcji społecznych i poznawczych. Brak możliwości komunikowania się tworzy kolejną barierę oddzielającą ich od osób zdrowych (sprawnych fizycznie i mówić). Trudności, które wynikają z braku zrozumienia ze strony innych, w konsekwencji prowadzą do tzw deprywacja potrzeb sensorycznych i społecznych. Mowa umożliwia większe uczestnictwo w życiu społecznym niż zachowania niewerbalne. Słowo ustawia a człowiek wolny od kontaktów z bezpośrednią grupą, umożliwia jednocześnie bezpośredni kontakt (zerwanie ograniczenia czasowe i przestrzenne). Z drugiej strony komunikacja niewerbalna łączy człowieka z dostępnej dla niego społeczności. Ale w sytuacji jakichkolwiek zaburzeń rozwojowych rodzaj procesu komunikacji ulega dezorganizacji, w szczególności uczenie się języka. Potrzeba powstaje w celu zastąpienia komunikacji werbalnej przez niewerbalną, która staje się alternatywą umożliwia aktywną komunikację z otoczeniem społecznym. W obecnym artykule tam zawierała refleksję obejmującą problemy osób niepełnosprawnych odnoszące się do języka werbalnego komunikacji i propozycji wybranych rozwiązań w tym zakresie.","PeriodicalId":52595,"journal":{"name":"Seminare","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-03-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Seminare","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.21852/sem.2006.23.20","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Komunikacja osób niepełnosprawnych z otoczeniem jest istotnym czynnikiem warunkującym rozwój i doskonalenie wielu funkcji społecznych i poznawczych. Brak możliwości komunikowania się tworzy kolejną barierę oddzielającą ich od osób zdrowych (sprawnych fizycznie i mówić). Trudności, które wynikają z braku zrozumienia ze strony innych, w konsekwencji prowadzą do tzw deprywacja potrzeb sensorycznych i społecznych. Mowa umożliwia większe uczestnictwo w życiu społecznym niż zachowania niewerbalne. Słowo ustawia a człowiek wolny od kontaktów z bezpośrednią grupą, umożliwia jednocześnie bezpośredni kontakt (zerwanie ograniczenia czasowe i przestrzenne). Z drugiej strony komunikacja niewerbalna łączy człowieka z dostępnej dla niego społeczności. Ale w sytuacji jakichkolwiek zaburzeń rozwojowych rodzaj procesu komunikacji ulega dezorganizacji, w szczególności uczenie się języka. Potrzeba powstaje w celu zastąpienia komunikacji werbalnej przez niewerbalną, która staje się alternatywą umożliwia aktywną komunikację z otoczeniem społecznym. W obecnym artykule tam zawierała refleksję obejmującą problemy osób niepełnosprawnych odnoszące się do języka werbalnego komunikacji i propozycji wybranych rozwiązań w tym zakresie.