Partycypacja na siłę i jej nieoczekiwane konsekwencje. Państwowy socjalizm a nowoczesna klasa robotnicza

W artykule omawiane są przemiany społeczne w Polsce, przyniesione przez państwowy socjalizm po drugiej wojnie światowej. Opierając się na założeniu o „prześnionej rewolucji” (Leder 2014), argumentuje, że metody, którymi ówczesne władze mobilizowały ludzi do działania, nosiły znamiona partycypacji społecznej, choć w wielu przypadkach była to partycypacja inspirowana, a nawet wymuszona. Jako element mobilizacji społecznej przyczyniła się do uprawomocnienia klas niższych – robotników i chłopów. Skutkiem tego procesu była zdolność tych klas do podjęcia dyskusji z decydentami, dzięki czemu początkowi „beneficjenci” socjalizmu nie tylko byli w stanie sprzeciwić się aparatowi partyjnemu i przyczynić się do jej upadku.