Duurzame inzetbaarheid van laaggekwalificeerde werknemers: werken aan competentiebeleving

Laaggekwalificeerde werknemers hebben een relatief kwetsbare arbeidsmarktpositie. Toch nemen juist zij structureel minder deel aan scholing. In dit artikel staat de vraag centraal hoe dit verschil te verklaren is. Voor de analyses gebruiken we data uit de Study on Life Long Learning and Employment (SLLE) en de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden 2014 (NEA). Resultaten laten zien dat de lagere scholingsparticipatie van laaggekwalificeerden samenhangt met hun geringere competentiebeleving en met een beperktere en minder effectieve stimulans door leidinggevenden in vergelijking met middelbaar en hooggekwalificeerde werknemers. Auteurs concluderen dat nieuwe (stimu)leermethoden moeten worden ontwikkeld die zowel de kwaliteit van een leerervaring verder vergroten als de effectiviteit van de stimulans door leidinggevenden. Nieuwe leermethoden moeten ontwikkeling voor laaggekwalificeerden vooral toegankelijker, 'kleiner' en 'leuker' maken, zodat werknemers meer positieve leerervaringen opdoen. Nieuwe stimuleermethoden moeten leidinggevenden helpen ook hun laaggekwalificeerde werknemers effectiever te stimuleren, bijvoorbeeld door leren vooral tot een positieve ervaring te maken en aldus de competentiebeleving ten aanzien van scholing bij laaggekwalificeerden te versterken.