Tanzimatski princip izborne ravnopravnosti i njegova primjena u Banjalučkom sandžaku (1866-1875)

U ovom radu autor predstavlja rezultate tanzimatskog principa izborne ravnopravnosti muslimana i nemuslimana u Banjalučkom sandžaku i njegovim kazama. Pod tim principom podrazumijeva se onaj dio osmanskog Zakona o vilajetima iz 1864, odnosno njegovih dopuna iz 1867. i 1871. godine koji govori o ravnopravnosti muslimana i nemuslimana u smislu izbora njihovih predstavnika u lokalne organe vlasti. U tom smislu, u radu se ne govori o provedbi cijelog Zakona o vilajetima, odnosno o cjelokupnoj administraciji i administrativnim organima u Banjalučkom sandžaku, već samo o upravnim i gradskim vijećima i sudovima, kako na nivou sandžaka, tako i na nivou njemu pripadajućih kaza. Rad je napisan na osnovu relevantne literature, a podaci o pomenutim organima preuzimani su iz osmanskih godišnjih izvještaja za Bosanski vilajet (salnama). Opšta ocjena je da je izborna ravnopravnost na navedenom području ispoštovana, ali ne i u cijelosti, budući da su postojala očigledna odstupanja od zakonskih odredbi.