AUTOBIOGRAFIZM WE WCZESNYCH GRAFIKACH TERESY JAKUBOWSKIEJ

Artykuł dotyczy pierwszego okresu twórczości graficzki Teresy Jakubowskiej, a konkretnie prac, będących zapiskami z prywatnego życia artystki, która sama mówi, że jej twórczość to pamiętnik jej osobistych przeżyć, przemyśleń i odczuć. Zasługują one na szersze omówienie, gdyż zarówno podejmowane problemy, sposób ich zobrazowania i rozwiązania formalne nie mają analogii w grafice polskiej tamtego okresu. Grafiki te zostały przedstawione w kontekście zagadnienia autobiografizmu w sztuce kobiet i szerzej autobiografizmu w literaturze i sztuce. Linoryty i drzeworyty Jakubowskiej zostały poddane analizie pod kątem praktyk autobiograficznych, wyłoniono obszary w zakresie tych praktyk, które można wyróżnić w grafikach artystki, oraz przedstawiono sposób w jaki je realizuje. Ponadto artykuł podkreśla pionierską postawę Teresy Jakubowskiej w sposobie ujęcia i przekazywania treści, oraz bezkompromisowość jej prac na gruncie polskiej grafiki polskiej po 1945 roku.