Pojam identiteta i njegov odnos prema društvenom poretku u knjigama za samopomoć

Rad je posvecen nedovoljno istraženoj temi pojma identiteta i njegova odnosa prema drustvenom poretku u knjigama za samopomoc. Najprije se analiziraju teorijski cimbenici za koje se može pretpostaviti da su utjecali na oblikovanje pojma identiteta u knjigama za samopomoc. Identitet o kojem one govore odnosi se na identitet koji je moguce promijeniti, odnosno poboljsati, otkriti, ucvrstiti i ostvariti. On je određen manjkom sto ga knjige za samopomoc nastoje nadoknaditi kroz procese samoostvarenja nazvane »alatima za postizanje srece«. Uz odnos knjiga za samopomoc prema identitetu na individualnoj razini potom se analizira odnos identiteta u knjigama za samopomoc prema drustvu, odnosno drustvenom poretku, gdje se uz pomoc socioloskog i kulturnokritickog pristupa analizira moguci doprinos knjiga za samopomoc drustvenoj promjeni. Pritom se postavlja pitanje može li identitet sto ga zagovaraju knjige za samopomoc osposobiti pojedince za aktivnu drustvenu participaciju. To se promatra kroz dva dominantna stava unutar kulturne, kriticke i socioloske analize knjiga za samopomoc – jedan koji tvrdi da se proklamiranom težnjom k individualnoj sreci zapravo postiže tek održavanje statusa quo i drugi, koji govori da takve knjige mogu biti katalizator drustvene promjene. Objasnjava se to pogledom prema kojem promjena na individualnom planu dovodi do promjene u sirem drustvenom prostoru. Zakljucuje se da se identiteti neprestano nalaze u procesu transformacije, sto omogucuje istodobnu podcinjenost drustvenom poretku, no i otpor prema njemu.