城市规划和住房领域的立法权限分配

Javier BARNÉS VÁZQUEZ
{"title":"城市规划和住房领域的立法权限分配","authors":"Javier BARNÉS VÁZQUEZ","doi":"10.47623/ivap-rvap.79.2007.2.04","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"El urbanismo no es una competencia compartida entre el Estado y las Comunidades Autónomas al modo bases-desarrollo. A las Comunidades Autónomas les corresponde el modelo de ciudad y de territorio, de creación de ciudad y de adquisición de facultades urbanísticas. Al Estado la determinación de un marco común a través de elementos puntuales. Tres son las competencias estatales más importantes mediante las cuales puede el Estado incidir sobre el urbanismo: la propiedad urbana, tanto en su vertiente jurídicopública de delimitación de su contenido y su protección frente al poder público, cuanto en su dimensión civil o de relaciones entre particulares; la expropiación forzosa y los respectivos criterios de valoración; así como la responsabilidad administrativa. El marco legislativo del Estado se debe integrar por piezas generales y abstractas, pero no pueden imponer, \nni pensar en un único modelo de urbanismo posible.\n Hirigintza ez da Estatuaren eta autonomia-erkidegoen artean oinarriak-garapena moduan partekatutako eskumena. Autonomia-erkidegoei, hiriko eta lurraldeko eredua dagokie, hiri-sorrerakoa, eta hirigintza arloko gaitasunen eskurapenekoa. Estatuari, berriz, esparru erkide bat finkatzea, osagai zehatz batzuen bidez. Estatuak, esan bezala, hirigintzan eragin dezake hainbat eskumenen bitartez; hiru dira eskumen estatal nagusiak: hiri-jabetza, \ndela alderdi juridiko-publikoan (jabetza horren edukia eta babesa zedarritzea, aginte publikoaren aurrean), dela izari publikoan edo partikularren arteko harremanetan; nahitaezko desjabetzea eta desjabetze bakoitzaren balioespeneko irizpideak, bai eta administrazioaren erantzukizuna ere. Estatuaren legegintza-esparrua pieza orokor eta abstraktuek osatu behar dute, baina ez dezake ezarri edo pentsatu hirigintzako eredu posible bakar batean.\n City planning is not a power shared between State and Autonomous Communities according to a basic legislation-implementation scheme. Autonomous Communities job is to establish the model of city and land, the configuration of cities and acquisition of planning faculties. The State¿s job is to determine a common frame through detailed elements. The most important State powers by means of whom it can affect city planning are \nthree: urban property, either in its public-legal side definition of its content and protection vis-à-vis public authorities, either in its civil side or in relationships between particulars; expropriation and the respective criteria of valuation; and also administrative liability. The State legislative frame is to be integrated by general and abstract parts but they cannot impose or think about a unique possible model of city planning.","PeriodicalId":34386,"journal":{"name":"HerriArduralaritzazko Euskal Aldizkaria","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2007-12-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"1","resultStr":"{\"title\":\"LA DISTRIBUCIÓN DE COMPETENCIAS LEGISLATIVAS EN MATERIA DE URBANISMO Y VIVIENDA\",\"authors\":\"Javier BARNÉS VÁZQUEZ\",\"doi\":\"10.47623/ivap-rvap.79.2007.2.04\",\"DOIUrl\":null,\"url\":null,\"abstract\":\"El urbanismo no es una competencia compartida entre el Estado y las Comunidades Autónomas al modo bases-desarrollo. A las Comunidades Autónomas les corresponde el modelo de ciudad y de territorio, de creación de ciudad y de adquisición de facultades urbanísticas. Al Estado la determinación de un marco común a través de elementos puntuales. Tres son las competencias estatales más importantes mediante las cuales puede el Estado incidir sobre el urbanismo: la propiedad urbana, tanto en su vertiente jurídicopública de delimitación de su contenido y su protección frente al poder público, cuanto en su dimensión civil o de relaciones entre particulares; la expropiación forzosa y los respectivos criterios de valoración; así como la responsabilidad administrativa. El marco legislativo del Estado se debe integrar por piezas generales y abstractas, pero no pueden imponer, \\nni pensar en un único modelo de urbanismo posible.\\n Hirigintza ez da Estatuaren eta autonomia-erkidegoen artean oinarriak-garapena moduan partekatutako eskumena. Autonomia-erkidegoei, hiriko eta lurraldeko eredua dagokie, hiri-sorrerakoa, eta hirigintza arloko gaitasunen eskurapenekoa. Estatuari, berriz, esparru erkide bat finkatzea, osagai zehatz batzuen bidez. Estatuak, esan bezala, hirigintzan eragin dezake hainbat eskumenen bitartez; hiru dira eskumen estatal nagusiak: hiri-jabetza, \\ndela alderdi juridiko-publikoan (jabetza horren edukia eta babesa zedarritzea, aginte publikoaren aurrean), dela izari publikoan edo partikularren arteko harremanetan; nahitaezko desjabetzea eta desjabetze bakoitzaren balioespeneko irizpideak, bai eta administrazioaren erantzukizuna ere. Estatuaren legegintza-esparrua pieza orokor eta abstraktuek osatu behar dute, baina ez dezake ezarri edo pentsatu hirigintzako eredu posible bakar batean.\\n City planning is not a power shared between State and Autonomous Communities according to a basic legislation-implementation scheme. Autonomous Communities job is to establish the model of city and land, the configuration of cities and acquisition of planning faculties. The State¿s job is to determine a common frame through detailed elements. The most important State powers by means of whom it can affect city planning are \\nthree: urban property, either in its public-legal side definition of its content and protection vis-à-vis public authorities, either in its civil side or in relationships between particulars; expropriation and the respective criteria of valuation; and also administrative liability. The State legislative frame is to be integrated by general and abstract parts but they cannot impose or think about a unique possible model of city planning.\",\"PeriodicalId\":34386,\"journal\":{\"name\":\"HerriArduralaritzazko Euskal Aldizkaria\",\"volume\":null,\"pages\":null},\"PeriodicalIF\":0.0000,\"publicationDate\":\"2007-12-01\",\"publicationTypes\":\"Journal Article\",\"fieldsOfStudy\":null,\"isOpenAccess\":false,\"openAccessPdf\":\"\",\"citationCount\":\"1\",\"resultStr\":null,\"platform\":\"Semanticscholar\",\"paperid\":null,\"PeriodicalName\":\"HerriArduralaritzazko Euskal Aldizkaria\",\"FirstCategoryId\":\"1085\",\"ListUrlMain\":\"https://doi.org/10.47623/ivap-rvap.79.2007.2.04\",\"RegionNum\":0,\"RegionCategory\":null,\"ArticlePicture\":[],\"TitleCN\":null,\"AbstractTextCN\":null,\"PMCID\":null,\"EPubDate\":\"\",\"PubModel\":\"\",\"JCR\":\"\",\"JCRName\":\"\",\"Score\":null,\"Total\":0}","platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"HerriArduralaritzazko Euskal Aldizkaria","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.47623/ivap-rvap.79.2007.2.04","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 1

摘要

城市规划不是国家和自治社区在基层发展模式下的共同责任。自治社区负责城市和领土的模式,创建城市和获得城市规划权力。国家通过点元素确定一个共同的框架。国家可以对城市规划产生影响的三个最重要的国家权力是:城市财产,无论是在界定其内容和保护其不受政府侵害方面,还是在民事方面或个人之间的关系方面;强制征用及其各自的估价标准;以及行政责任。国家的立法框架必须由一般和抽象的部分组成,但它们不能强加或思考单一的城市规划模式。在这方面,自治政府的地位是有争议的。自治政府,hiriko eta lurraldeko eredua dagokie, hiri-sorrerakoa, eta hirigintza arloko gaitasunen eskurapenekoa。雕像,berriz, esparru erkide bat finkatzea, osagai zehatz batzuen bidez。雕像、雕像、雕像、雕像、雕像;hiru说:hiri-jabetza, dela alderdi juridico -publikoan (jabetza horren edukia eta babesa zedarritzea, aginte publikoaren aurrean), dela izari publikoan edo partikularren arteko harremanetan;在这方面,我要提请你注意一个事实,即委员会在这一领域的工作是非常重要的。雕像的legegintza- parrua的作品或抽象的osatu behar dute, baina ez dezake ezarri edo pentsatu hirigintzako eredu可能的bakar batean。根据基本立法执行方案,城市规划不是州与自治社区共享的权力。自治社区的工作是建立城市和土地的模式,城市的配置和规划学院的收购。国家的工作是通过详细的要素确定一个共同的框架。就其影响城市规划的方式而言,最重要的国家权力有三个:城市财产,无论是在其内容的公共性方面,还是在其对公共当局的保护方面,无论是在其民事方面,还是在个人之间的关系方面;征收及其各自的估价标准;还有行政责任。国家立法框架将纳入一般和抽象部分,但它们不能强加或考虑单一的城市规划模式。
本文章由计算机程序翻译,如有差异,请以英文原文为准。
查看原文
分享 分享
微信好友 朋友圈 QQ好友 复制链接
本刊更多论文
LA DISTRIBUCIÓN DE COMPETENCIAS LEGISLATIVAS EN MATERIA DE URBANISMO Y VIVIENDA
El urbanismo no es una competencia compartida entre el Estado y las Comunidades Autónomas al modo bases-desarrollo. A las Comunidades Autónomas les corresponde el modelo de ciudad y de territorio, de creación de ciudad y de adquisición de facultades urbanísticas. Al Estado la determinación de un marco común a través de elementos puntuales. Tres son las competencias estatales más importantes mediante las cuales puede el Estado incidir sobre el urbanismo: la propiedad urbana, tanto en su vertiente jurídicopública de delimitación de su contenido y su protección frente al poder público, cuanto en su dimensión civil o de relaciones entre particulares; la expropiación forzosa y los respectivos criterios de valoración; así como la responsabilidad administrativa. El marco legislativo del Estado se debe integrar por piezas generales y abstractas, pero no pueden imponer, ni pensar en un único modelo de urbanismo posible. Hirigintza ez da Estatuaren eta autonomia-erkidegoen artean oinarriak-garapena moduan partekatutako eskumena. Autonomia-erkidegoei, hiriko eta lurraldeko eredua dagokie, hiri-sorrerakoa, eta hirigintza arloko gaitasunen eskurapenekoa. Estatuari, berriz, esparru erkide bat finkatzea, osagai zehatz batzuen bidez. Estatuak, esan bezala, hirigintzan eragin dezake hainbat eskumenen bitartez; hiru dira eskumen estatal nagusiak: hiri-jabetza, dela alderdi juridiko-publikoan (jabetza horren edukia eta babesa zedarritzea, aginte publikoaren aurrean), dela izari publikoan edo partikularren arteko harremanetan; nahitaezko desjabetzea eta desjabetze bakoitzaren balioespeneko irizpideak, bai eta administrazioaren erantzukizuna ere. Estatuaren legegintza-esparrua pieza orokor eta abstraktuek osatu behar dute, baina ez dezake ezarri edo pentsatu hirigintzako eredu posible bakar batean. City planning is not a power shared between State and Autonomous Communities according to a basic legislation-implementation scheme. Autonomous Communities job is to establish the model of city and land, the configuration of cities and acquisition of planning faculties. The State¿s job is to determine a common frame through detailed elements. The most important State powers by means of whom it can affect city planning are three: urban property, either in its public-legal side definition of its content and protection vis-à-vis public authorities, either in its civil side or in relationships between particulars; expropriation and the respective criteria of valuation; and also administrative liability. The State legislative frame is to be integrated by general and abstract parts but they cannot impose or think about a unique possible model of city planning.
求助全文
通过发布文献求助,成功后即可免费获取论文全文。 去求助
来源期刊
自引率
0.00%
发文量
30
审稿时长
10 weeks
期刊最新文献
El abono de primas por jubilación anticipada de empleados públicos: análisis de la reciente jurisprudencia casacional, tras la entrada en vigor de la LO 7/2015, y su efecto en la concesión de las mismas por parte de las Entidades Locales de Euskadi La normativa sobre el euskera publicada en 2022 RVAP 120 RVAP 119 RVAP 118
×
引用
GB/T 7714-2015
复制
MLA
复制
APA
复制
导出至
BibTeX EndNote RefMan NoteFirst NoteExpress
×
×
提示
您的信息不完整,为了账户安全,请先补充。
现在去补充
×
提示
您因"违规操作"
具体请查看互助需知
我知道了
×
提示
现在去查看 取消
×
提示
确定
0
微信
客服QQ
Book学术公众号 扫码关注我们
反馈
×
意见反馈
请填写您的意见或建议
请填写您的手机或邮箱
已复制链接
已复制链接
快去分享给好友吧!
我知道了
×
扫码分享
扫码分享
Book学术官方微信
Book学术文献互助
Book学术文献互助群
群 号:481959085
Book学术
文献互助 智能选刊 最新文献 互助须知 联系我们:info@booksci.cn
Book学术提供免费学术资源搜索服务,方便国内外学者检索中英文文献。致力于提供最便捷和优质的服务体验。
Copyright © 2023 Book学术 All rights reserved.
ghs 京公网安备 11010802042870号 京ICP备2023020795号-1