EFEKTI PRIMJENE UČENJA U GRUPI NA USPJEH UČENIKA

DRUŠTVENE DEVIJACIJE Pub Date : 2021-10-10 DOI:10.7251/zcmz0121226h

Suad Hasanović

{"title":"EFEKTI PRIMJENE UČENJA U GRUPI NA USPJEH UČENIKA","authors":"Suad Hasanović","doi":"10.7251/zcmz0121226h","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Učenju u grupi pridaje se sve veća važnost u savremenoj nastavi. Eliminacija nedostataka tradicionalne nastave akcentira pozitivan razvoj socijalnog ponašanja učenika. Prema Matijeviću (2002), taj socijalni oblik uklanja nedostatke frontalnog učenja učenika i tradicionalne nastave. Učenjem u grupi učenici socijalno sazrijevaju i adaptiraju se, integrišu se u strukturu grupe i postaju njen sastavni dio čime se poboljšava intelektualno-emocionalni razvoj učenika, razvija se samostalnost i kooperativnost što doprinosi razvoju učenika u pravcu potreba savremenog društva. Klippert (2001) ističe kako se individualne i raznolike sposobnosti učenika ne mogu unaprijediti bez grupnog rada. Posebnost učenja u grupi dolazi do izražaja prilikom nastojanja učenika da zajednički riješe određeni zadatak razvijanjem ideja, kada su kao pojedinci nesigurni u konačan ishod te rješenje traže u zajedničkom razgovoru i analiziranju ideja. Obrazovne reforme u smislu primjene novih, savremenih metoda i strategija poučavanja i učenja zahtijevaju i profesionalni razvoj nastavnika za iniciranjanje i aplikaciju saradničkog i grupnog učenja. Cilj istraživanja je ispitati efekte primjene učenja u grupi i njegov uticaj na postizanje znanja učenika osnovnih škola. U ovom istraživanju prikupljeni su i obrađeni podaci o 129 učenika, raspoređenih u dvije grupe, eksperimentalnu (64 učenika pod uticajem grupnog učenja) i kontrolnu (65 učenika pod uticajem metoda tradicionalne nastave). U obradi, sortiranju i analizi dobivenih podataka korištena je metoda teorijske i deskriptivne analize i program IBM SPSS 22.00 sa parametrima prosjek, t-test, standardna devijacija i korelacija. Istraživanjem se došlo do saznanja o efektima primjene grupnog učenja, neznatnom poboljšanju postignuća učenika i značaju kreativnosti i profesionalnog obrazovanja nastavnika za primjenu učenja u grupi kao aktivnog učenja. Ispitivanje učeničkih postignuća u obje grupe vršena su prije i poslije provedenog eksperimenta. Dobiveni rezultati ukazuju da učenje u grupi nema značajan uticaj na postignuća u učenju, ali da povećava saradnju učenika i razvija njihove sposobnosti.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"85 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121226h","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

Učenju u grupi pridaje se sve veća važnost u savremenoj nastavi. Eliminacija nedostataka tradicionalne nastave akcentira pozitivan razvoj socijalnog ponašanja učenika. Prema Matijeviću (2002), taj socijalni oblik uklanja nedostatke frontalnog učenja učenika i tradicionalne nastave. Učenjem u grupi učenici socijalno sazrijevaju i adaptiraju se, integrišu se u strukturu grupe i postaju njen sastavni dio čime se poboljšava intelektualno-emocionalni razvoj učenika, razvija se samostalnost i kooperativnost što doprinosi razvoju učenika u pravcu potreba savremenog društva. Klippert (2001) ističe kako se individualne i raznolike sposobnosti učenika ne mogu unaprijediti bez grupnog rada. Posebnost učenja u grupi dolazi do izražaja prilikom nastojanja učenika da zajednički riješe određeni zadatak razvijanjem ideja, kada su kao pojedinci nesigurni u konačan ishod te rješenje traže u zajedničkom razgovoru i analiziranju ideja. Obrazovne reforme u smislu primjene novih, savremenih metoda i strategija poučavanja i učenja zahtijevaju i profesionalni razvoj nastavnika za iniciranjanje i aplikaciju saradničkog i grupnog učenja. Cilj istraživanja je ispitati efekte primjene učenja u grupi i njegov uticaj na postizanje znanja učenika osnovnih škola. U ovom istraživanju prikupljeni su i obrađeni podaci o 129 učenika, raspoređenih u dvije grupe, eksperimentalnu (64 učenika pod uticajem grupnog učenja) i kontrolnu (65 učenika pod uticajem metoda tradicionalne nastave). U obradi, sortiranju i analizi dobivenih podataka korištena je metoda teorijske i deskriptivne analize i program IBM SPSS 22.00 sa parametrima prosjek, t-test, standardna devijacija i korelacija. Istraživanjem se došlo do saznanja o efektima primjene grupnog učenja, neznatnom poboljšanju postignuća učenika i značaju kreativnosti i profesionalnog obrazovanja nastavnika za primjenu učenja u grupi kao aktivnog učenja. Ispitivanje učeničkih postignuća u obje grupe vršena su prije i poslije provedenog eksperimenta. Dobiveni rezultati ukazuju da učenje u grupi nema značajan uticaj na postignuća u učenju, ali da povećava saradnju učenika i razvija njihove sposobnosti.

查看原文