Motherhood issues in ancient Greek tragedy

Abstract

Η ελληνική τραγωδία διαθέτει ένα πλήθος παραδειγμάτων ακραίας έκφανσης της μητρότητας. Καταρχάς, στο έργο Μήδεια η ομώνυμη κεντρική ηρωίδα φθάνει στο αποκορύφωμα των εγκληματικών και ανήλικων πράξεων δολοφονώντας τα δύο της παιδιά προκειμένου να εκδικηθεί τον άντρα της, όπως η Πρόκνη στο έργο Τηρέας δολοφόνησε το γιο της, Ίτυ, και τον τάισε στο σύζυγο της, Τηρέα, για να τον εκδικηθεί για το βιασμό της αδερφής της. Η Αγαύη στο έργο Βάκχαι, η οποία έχοντας καταληφθεί από θεϊκή μανία διαμέλισε τον γιο, της Πενθέα. Τέλος, στην τριλογία της Ορέστειας η μητέρα Κλυταιμνήστρα έδιωξε το γιο της, Ορέστη, για να μπορέσει να κυβερνήσει χωρίς αυτόν ως εμπόδιο μαζί με τον εραστή της. Greek tragedy has a multitude of examples of extreme manifestation of motherhood. First, in the play Medea the eponymous central heroine reaches the height of criminal and juvenile acts by murdering her two children in order to avenge her husband, just as Procne in the play Tereas murdered her son, Ity, and fed him to her husband, Tereas, to take revenge on him for raping her sister. Agave in the play Bacchae, who, seized with divine fury, dismembered Penthea’s son. Finally, in the Oresteia trilogy the mother Clytemnestra banished her son, Orestes, so that she could rule without him as a hindrance along with her lover.