Sprzeczności jednania się ze sprzecznością. Recenzja książki „Wojna i motłoch. Sprzeczności nowoczesne w filozofii Hegla” Bartosza Wójcika

Abstract

Esej jest recenzją książki Bartosza Wójcika pt. Wojna i motłoch. Sprzeczności nowoczesne w filozofii Hegla. Zostaje w nim przeprowadzona rekonstrukcja teoretycznej ramy, przy pomocy której Wójcik interpretuje heglowską myśl. Wywód ujawni pewne niekonsekwencje stosowania tej ramy jaki i niepełne przepracowanie jej przesłanek. Poza spekulatywnym ćwiczeniem wiążącym ze sobą dialektyczną zasadę tożsamości tożsamości i nietożsamości z tym, co w myśli Hegla świadome i nieświadome oraz z logiką przedmiotu (Logiką) a logiką świadomości (Fenomenologią), zostaje podjęta kwestia potencjalnego praktycznego wymiaru zarówno teorii Hegla jak i jej interpretacji. Mimo pewnych obiekcji pod adresem autora Wojny i motłochu..., jakie można w tej kwestii wysunąć, wszelkie jego porażki teoretyczne, należy traktować jako nieświadome triumfy. Interpretatorski koncept Wójcika na czytanie Hegla jest więc na tyle inspirujący i przekonujący, że nie pozwala nie zastosować go wobec samego jego autora. A jest to najlepsze świadectwo zalet recenzowanej książki.