Euripides and divine madness in Bacchae and Hippolytus

Abstract

Αντικείμενο της εργασίας είναι η θεϊκή μανία στα έργα του Ευριπίδη, Βάκχες και Ιππόλυτος, με στόχο τη διερεύνηση της θέσης της όπως αυτή πραγματώνεται μέσα από τον λόγο των τραγωδιών. Η επιλογή των συγκεκριμένων έργων έγινε με κριτήριο τον μεγάλο αριθμό ομοιοτήτων που παρουσιάζουν. Τα ερευνητικά ερωτήματα αφορούν στη μελέτη της χρήσης των λημμάτων μανία και θεός αλλά και άλλων σχετικών με αυτά εννοιών. Οι τραγωδίες ανακτήθηκαν από τον Πόρο Αρχαία Ελληνική Δραματουργία της Εθνικής Υποδομής Γλωσσικών Πόρων και Τεχνολογιών CLARIN:EL [http://clarin.gr/el], Αποθετήριο του Πανεπιστημίου Αιγαίου, και η γλωσσική τους επεξεργασία υλοποιήθηκε με εργαλεία της μεθοδολογίας σωμάτων κειμένων. Η μελέτη αναδεικνύει τη σύνδεση της θεϊκής μανίας με το κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον της συγκεκριμένης εποχής και του συγκεκριμένου χώρου, της Αθήνας του 5ουπ.Χ. αιώνα. The subject of the study is the divine madness in the works of Euripides, Bacchae and Hippolytus, with the aim of investigating its position as it is realized through the discourse of tragedies. The selection of these works was based on the large number of similarities they show. The questions concern the study of the use of the lemmas mania and god as well as other concepts related to them. The tragedies were retrieved from the Resource Ancient Greek Drama of the National Infrastructure of Linguistic Resources and Technologies CLARIN:EL [http://clarin.gr/el], Repository of the University of the Aegean, and their linguistic processing was implemented with tools of corpus methodology. The study highlights the connection of the divine madness with the social and political environment of the specific era and the specific place, Athens of the 5th century BC.