การบูรณาการความรู้ในหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาคหกรรมศาสตร์คณะศึกษาศาสตร์เพื่อให้บริการวิชาการแก่ชุมชนและสังคม: กรณีศึกษาชุมชนเทพลีลา เขตวังทองหลาง กรุงเทพมหานคร

Abstract

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: การบูรณาการความรู้ในหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาคหกรรมศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์เพื่อให้บริการวิชาการแก่ชุมชนและสังคม: กรณีศึกษา ชุมชนเทพลีลา เขตวังทองหลาง กรุงเทพมหานคร ผู้วิจัยได้ดำเนินการจัดกิจรรมที่ส่งเสริมสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดี ภายใต้เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน 17 เป้าหมาย โดยฐานกิจกรรมที่จัดขึ้น คือ ฐานอาหารดีมีประโยชน์ที่สาธิตวิธีการทำ“อมยิ้มแซนวิช” ซึ่งมีการบูรณาการความรู้ในหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาคหกรรมศาสตร์ งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาผลลัพธ์ของการบูรณาการความรู้ในหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาคหกรรมศาสตร์ที่เกิดขึ้นกับผู้รับบริการวิชาการแก่ชุมชนและสังคม และ (2) ศึกษาผลลัพธ์ของการบูรณาการความรู้ในหลักสูตร ศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาคหกรรมศาสตร์ที่เกิดขึ้นกับผู้ให้บริการวิชาการแก่ชุมชนและสังคม ระเบียบวิธีการวิจัย: ดำเนินการโดยการศึกษาผลลัพธ์ของการบูรณาการความรู้ฯที่เกิดขึ้นกับผู้รับบริการ เก็บข้อมูลจากประชาชนในชุมชนเทพลีลา จำนวน 50 คน โดยใช้แบบสอบถามแบบมาตรประมาณค่า 5 ระดับ จำนวน 20 ข้อ และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติบรรยาย ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ขณะที่การศึกษาผลลัพธ์ของการบูรณาการความรู้ฯที่เกิดขึ้นกับผู้ให้บริการ เก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์กับนักศึกษา จำนวน 3 คน และอาจารย์ผู้รับผิดชอบรายวิชาจำนวน 6 คน โดยใช้แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหาและตรวจสอบความถูกต้องของข้อมูลเชิงคุณภาพโดยการตรวจสอบสามเส้า ผลการวิจัย: (1) ผลลัพธ์ของการบูรณาการความรู้ในหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาคหกรรมศาสตร์ที่เกิดขึ้นกับผู้รับบริการวิชาการแก่ชุมชนและสังคม ในภาพรวมมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อจำแนกเป็นรายด้านพบว่า (1) ผลลัพธ์ด้านรูปแบบการดำเนินงานมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด และ (2) ผลลัพธ์ด้านผลิตภัณฑ์ ราคาและการส่งเสริมการตลาดมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด (2) ผลลัพธ์ของการบูรณาการความรู้ในหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชา คหกรรมศาสตร์ที่เกิดขึ้นกับผู้ให้บริการวิชาการแก่ชุมชนและสังคมพบว่า อาจารย์ผู้รับผิดชอบรายวิชาจำนวนทั้งสิ้น 6 ท่าน เกิดผลลัพธ์ในด้านการสอนที่ครอบคลุมใน 3 มิติ คือ ด้านพุทธิพิสัย ด้านจิตพิสัย และทักษะพิสัย ขณะที่นักศึกษาที่เข้าร่วมกิจกรรมเกิดผลลัพธ์ในด้านการเรียนที่ครอบคลุมใน 3 มิติ คือ ด้านพุทธิพิสัย ด้านจิตพิสัย และทักษะพิสัย สรุปผล: จากผลการวิจัยสามารถสรุปได้ว่า การบูรณาการความรู้ในหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชา คหกรรมศาสตร์บรรลุผลลัพธ์ทั้งในส่วนของผู้รับบริการที่เป็นประชาชนในชุมชนเทพลีลา และผู้ให้บริการทั้งอาจารย์และนักศึกษาในหลักสูตร