Klasik Arap Şiiri ve Belagatinin İzinde: Muzaffer el-Alevî’nin Nadratü’l-iğrîd'i Özelinde Mukayeseli Bir İnceleme

Abstract

Hicri VII. yüzyıl Arap dil ve edebiyatı alimi Muzaffer el-Alevî'nin Nadratü'l-iğrîd fi nusrati’l-karîd adlı eseri, özellikle şiir ve belagat alanlarındaki içeriğiyle dikkat çeker. Yazar, eserini edebiyat ve belagat alanlarında tanınmış örneklerle anlaşılır bir düzen içerisinde sunar. Özellikle, eserin ilk bölümünde şiire odaklanması, belagat literatüründe alışılmadık bir bakış açısı sunar. Hicri VII. yüzyılda kaleme alınan bu eser, belagatin ön plana çıktığı ancak eleştiri açısından durağanlığın başladığı bir dönemin ürünüdür. Çalışmamızda, Muzaffer el-Alevî’nin mezkûr telifi üzerinden klasik Arap şiirine ve belagatin öne çıkan konularına dair bir iz sürümü gerçekleştirdik. Özellikle, eserin ilk bölümünde müellifin bakış açısından şiirle ilgili konuları ele aldık. Bu bağlamda, sosyal bilimler araştırma tekniklerinden nitel analizi esas alarak ilgili dönemde şiir özelinde Arap edebi eleştirisi ve belagatinin doğasını aydınlatmaya çalışırken ülkemiz Arap dili literatüründe hakkında henüz bir çalışmaya rastlanmayan bir belagat alimi ve eserine ilişkin özgün bir çalışma ortaya koymaya çabaladık.