Özel Öğrenme Güçlüğü Olan Öğrencilerin, Ailelerinin ve Öğretmenlerinin Gözünden COVID-19 Salgınında Eğitim Süreci

Abstract

Bu çalışmada COVID-19 salgını sürecinde özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin, ailelerinin ve öğretmenlerinin yaşadıkları sorunların ve gereksinimlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma nitel araştırma yöntemlerinden olgu bilim deseniyle gerçekleştirilmiş ve veriler içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Türkiye’nin üç büyük ilinde yaşayan altı özel öğrenme güçlüğü olan öğrenci, çocuğu özel öğrenme güçlüğü olan beş aile ve özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerle çalışan sekiz özel eğitim öğretmeni ile odak grup görüşmeleri gerçekleştirilmiştir. Öğrenciler evde olmanın çok güzel olduğunu ancak derslerin uzunluğunu ve teneffüslerin kısalığını dile getirmişlerdir. Aileler salgın sürecinin başında birlikte vakit geçirmenin çok keyifli olduğunu ancak zamanla öğrencilerin uyku, motivasyon ve uyum problemlerinin ortaya çıktığını, uzaktan eğitimden çocuklarının faydalanamadığını belirtmişlerdir. Özel eğitim öğretmenleri uzaktan eğitimi zor ve yıpratıcı olarak gördüklerini ve uzaktan eğitime hazır olmadıklarını ve toplum olarak bu süreci bir fırsata çevirmek için yeniliklere ihtiyaçları olduğunu dile getirmiştir. Araştırma sonunda uzaktan eğitim sürecinde öğretmenlerin ve ailelerin teknolojik araçların kullanılmasında, öğrenciler için eğitimsel uyarlamaların uzaktan gerçekleştirilmesinde desteğe ihtiyaç duydukları, öğrencilerin ve ailelerin ise psikolojik destek sistemlerine ihtiyaç duydukları sonuçlarına ulaşılmıştır.