Tâʿûn Rivayetleri Çerçevesinde Hadis Şârihlerinin Hz. Peygamberin Karantina Tavsiyesine Yönelik Yaklaşımları

Abstract

Hastalik olgusu gecmiste oldugu gibi gunumuzde de guncelligini korumaktadir. Bunlarin icerisinde bulasicilik ozelligini tasiyanlar, tarihin farkli devirlerinde yuzbinlerce insanin olumune sebep olmustur. Bu durum Islam tarihi icin de gecerlidir. Hz. Peygamber doneminde de bazi bolgelerde hastaliklar gorulmustur. Bunlardan biri ve belki de en onemlisi "tâʿun" diye adlandirilan bulasici hastaliktir. Hz. Peygamber, bu hastalik hakkinda cesitli bilgiler vermis ve bundan korunmak icin bazi tavsiyelerde bulunmustur. Bu tavsiyelerden biri gunumuzde karantina/izolasyon denilen; hastaligin bulundugu yere giris cikisin yasaklanmasi veya hastalik tasiyicisi olan kisinin toplumdan soyutlanmasi yontemidir. Bu husus pek cok sahih hadis rivayetiyle sabittir. Islam tarihi boyunca konuyla alakali ciddi bir bilgi birikimi meydana gelmis ve bu sayede onemli bir literatur olusmustur. Bunlar icerisinde hadis serhleri hatiri sayilir bir yere sahiptir. Bazi hadis sârihlerinin soz konusu bu rivayetlerdeki nebevi tavsiyeye yaklasiminda, Hz. Peygamber’in saglik ile ilgili maksadinin goz ardi edildigi hususu dikkatimizi cekmistir. Bu calisma bulasici bir ozellik gosteren tâʿun hastaligina dair rivayetleri ve hadis sârihlerinin bunlara dair yaklasimlarini icermektedir. Bununla birlikte sârihlerin bu rivayetleri serh etme olcutleri ortaya cikarilarak saglikla alakali bir tavsiyenin teolojik bir zeminde nasil hayat bulduguna da dikkat cekilmistir.