Restructuring in a Mesolect: A Case Study on the Basis of the Formal Variation of the Infinitive in Ukrainian–Russian Surzhyk

Abstract

Restructuring in a Mesolect: A Case Study on the Basis of the Formal Variation of the Infinitive in Ukrainian–Russian SurzhykIn addition to Ukrainian and Russian, Ukraine is linguistically characterized by a Ukrainian–Russian mixed speech called Surzhyk. Given the background of Ukrainian–Russian relations and the emancipation of Ukrainian from the previously dominant Russian, Surzhyk has become the subject of an emotional discussion in independent Ukraine. The majority of Ukrainian scholars working with pre-Labovian and implicit theoretical sociolinguistic (and contact linguistic) models view the distribution of Ukrainian and Russian elements in Surzhyk as spontaneous and chaotic. Furthermore, Surzhyk – together with many who use it – has been widely stigmatized, even by linguists, as a post-colonial legacy from the times of Russian and Soviet dominance.Taking as an example the forms of verb infinitives, a corpus-based quantitative analysis of about 10,000 instances evidences that Surzhyk shows a considerable degree of stabilization in the use of competing morphological forms. This stabilization can be interpreted best as an instance of structure building in a mesolect between Ukrainian dialects on the one hand and, on the other hand, Russian and (to a certain degree) Ukrainian standard languages in competing roles during the recent history of Ukraine.Restrukturyzacja w mezolekcie. Studium przypadku na podstawie formalnej wariacji bezokolicznika w ukraińsko-rosyjskim surżykuOprócz języka ukraińskiego i rosyjskiego na Ukrainie występuje ukraińsko-rosyjska mowa mieszana o nazwie surżyk. Biorąc pod uwagę tło stosunków ukraińsko-rosyjskich i emancypację języka ukraińskiego wobec dominującego wcześniej języka rosyjskiego, surżyk stał się przedmiotem emocjonalnej dyskusji w niepodległej Ukrainie. Większość ukraińskich badaczy pracujących w oparciu o przedlabowskie (W. Labov) oraz implicite teoretyczne modele socjolingwistyczne (i lingwistyki kontaktowej) postrzega rozkład elementów ukraińskich i rosyjskich w surżyku jako spontaniczny i chaotyczny. Co więcej, surżyk – jak też wiele osób, które go używają – jest powszechnie piętnowany, nawet przez językoznawców, jako postkolonialna spuścizna z czasów rosyjskiej i radzieckiej dominacji.Biorąc za przykład formy bezokoliczników, analiza ilościowa oparta na korpusie, obejmująca około 10 000 przypadków, dowodzi, że surżyk wykazuje znaczny stopień stabilizacji w użyciu konkurencyjnych form morfologicznych. Stabilizację tę można najlepiej zinterpretować jako przykład budowania struktury w mezolekcie pomiędzy dialektami ukraińskimi z jednej strony, a standardowym językiem rosyjskim i (do pewnego stopnia) ukraińskim w konkurencyjnych rolach w najnowszej historii Ukrainy z drugiej.