D1 Türkçe Konuşucularının Geniş Zaman Sonekini Genelleme Örüntüleri

Abstract

Düzenli ve düzensiz çekim eklerinin biçimbilimsel olarak nasıl işlemlendiği ve zihinde depolandığı birçok Avrupa dilinde araştırılıp sonuç olarak konuşucuların genellikle kural ve çağrışım tabanlı olan iki farklı mekanizmayı kullandıkları bulunmuştur. Bu çalışmanın amacı, D1 Türkçe konuşucularının Türkçe geniş zaman eklerinin genelleme örüntülerini araştırmak ve düzensiz yapıları biçimbilimsel olarak nasıl işlemlediklerini ve depoladıklarını bulmaktır. Yapay sözcük kabul edilebilirlik puanlama yöntemi kullanılarak toplanan veriler, D1 Türkçe konuşucularının Türkçe geniş zaman eklerini genellerken düzenli sözcükler için kural tabanlı mekanizmayı, düzensiz sözcükler için ise çağrışım tabanlı mekanizmayı kullandıklarını ve bu bakımdan diğer Avrupa dilleri konuşucuları ile benzerlikler gösterdiklerini ortaya çıkarmıştır. Elde edilen bulgular, biçimbilimsel işlemleme ve genelleme örüntüleri üzerine önerilen farklı modeller ışığında tartışılmıştır.