Składnia przestrzeni a ruch pieszy. Próba zastosowania i oceny wybranych narzędzi analitycznych

Abstract

Celem prezentowanych badań jest próba zastosowania i oceny wybranych narzędzi składni przestrzeni w analizie konfiguracyjnej ciągów pieszych na terenie wielorodzinnego osiedla mieszkaniowego. Zakres przestrzenny badań obejmuje Teofilów B, jedną z trzech części wielorodzinnego osiedla mieszkaniowego Teofilów w Łodzi. Realizacja celu składała się z trzech etapów: konstrukcji teoretycznej reprezentacji ciągów pieszych na obszarze badań oraz obliczenia ich wybranych parametrów konfiguracyjnych, obserwacji rzeczywistego ruchu pieszych na obszarze badań oraz oceny zgodności pomiędzy realnie występującym ruchem pieszych a miarami teoretycznymi. Otrzymane wyniki wskazują na istotną korelację pomiędzy wartościami teoretycznymi a rzeczywistym ruchem pieszych na badanym obszarze. Świadczy to o tym, że model teoretyczny sieci ciągów pieszych oraz zastosowane miary wypracowane na gruncie składni przestrzeni cechują się wysokim dopasowaniem do realnego natężenia ruchu pieszego. Dzięki temu są one wartościowym narzędziem wspomagającym planowanie i organizację układów urbanistycznych, pozwalając nie tylko testować rozwiązania przestrzenne w fazie projektowej, ale także uzasadniać reorganizację istniejących układów.