Ruch wędrówkowy ludności w województwie łódzkim po 2002 r.

Abstract

W XXI wieku na sile zaczęły przybierać migracje wewnątrz obszarów metropolitalnych, głównie z miast centralnych do stref podmiejskich oraz wyludnianie się obszarów peryferyjnych. Po 2004 r. wyraźnie wzrosły rozmiary emigracji z Polski, jak również zwiększyła się liczba krajów, do których Polacy zaczęli wyjeżdżać, a w ostatnich kilku latach obserwujemy przewagę imigracji nad emigracją. Celem niniejszego opracowania jest analiza skali i zasięgu przestrzennego migracji ludności w województwie łódzkim w latach 2002–2019. Omówione zostały migracje wewnątrzkrajowe i zagraniczne ogółem oraz na poziomie powiatów, zdefiniowane jako zmiana stałego miejsca zamieszkania (czyli zameldowania i wymeldowania). Ujemny bilans przemieszczeń międzywojewódzkich dla regionu, świadczy o niskiej atrakcyjności osiedleńczej województwa łódzkiego. Region traci mieszkańców głównie na rzecz sąsiadujących z nim województw. W latach 2002–2019, powiaty sąsiadujące ze stolicą regionu, miały dodatni bilans migracyjny (brzeziński, łódzki wschodni, pabianicki i zgierski). W przypadku migracji zagranicznych, w ostatnich kilku latach, region odnotowywał przewagę imigracji nad emigracją, podobnie jak to miało miejsce w skali kraju.