TÜRKİYE’DE BÜTÜNLEŞİK AFET YÖNETİMİNDE GÖNÜLLÜ KATILIM ve YASAL DÜZENLEMELER

Abstract

Gönüllülüğün uygulanma biçimleri bireysel, toplumsal ve kurumsal olarak farklılık gösterse de güven, dayanışma ve kalkınma üzerine yaptığı katkılar küresel anlamda ve ülke yönetimleri tarafından kabul görmüştür. Bu kapsamda uluslararası zeminde alınan kararlara hükümetlerce taraf olunmuş ve ülkelerin içinde bulundukları durum ve önceliklerine göre uygulamaya konmuştur. Gönüllülük çalışmalarının en fazla ihtiyaç duyulduğu ve katkısının belirgin bir şekilde hissedildiği alan bütünleşik afet yönetimleridir. Birçok araştırma, gönüllü çalışmalar vasıtasıyla bütünleşik afet yönetiminin risk yönetimi safhasında afetlere karşı hazırlıklı olmak için harcanan emek ve bütçenin, kriz yönetimi aşamasındaki müdahale ve iyileştirmede harcanacak olandan daha az maliyetli olacağı yönündedir. Buna etki eden ve bütünleşik afet yönetimlerinde gönüllü katılımı arttıran önemli unsur ise ülke yönetimlerince bu konuda yapılmış olan yasal düzenlemelerdir. Çalışmanın ilk bölümünde, gönüllülük üzerine Türkiye’de yapılmış olan yasal düzenlemeler incelenecek olup yapılan çalışmalar referans gösterilerek gönüllülüğün Türkiye’de izlediği çizgi bütünsel olarak sergilenmeye çalışılacaktır. İkinci bölümünde ise; yine kanunlar referans gösterilerek, bütünleşik afet yönetimi mevzuatındaki gönüllüğün yeri sergilenecek; sonuç bölümünde de yapılan uygulamalar alana katkısı olması açısından eleştirel gözle değerlendirilecektir.