Type 2 Diabetes Changes the Response Dynamics in the Decision Making Mechanism

Amaç: Değişen yaşam ve beslenme alışkanlıkları sebebiyle diabetes mellitus dünyada her geçen gün insidansı artan önemli kronik hastalıklardandır. Diyabetin serebrovasküler etkilerinin yanı sıra kognitif fonksiyonlar üzerine etkisinin olduğunu bildiren çalışmalar bulunmaktadır. Bu çalışmada tip 2 diabetes mellitus (T2DM) hastalarında işitsel uyaranlar eşliğinde kognitif etkileri denetlemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma T2DM teşhisi almış ileri yaş bireyler ile benzer yaşlarda kontrol grubundan oluşan toplam 58 katılımcı ile gerçekleştirildi. Çalışmaya dahil olan bireylerden açlık kan şekeri ölçümünün ardından elektroensefalografi (EEG) ve elektrookülografi kaydı alınırken eş zamanlı olarak Simon paradigması uygulandı. Alınan EEG kayıtlarından olayla ilişkili potansiyeller (OİP) elde edildi. Kontrol ve T2DM grupları arasındaki değişkenleri karşılaştırmak için bağımsız örneklem t testi kullanıldı. Bulgular: Uyumsuz sunulan uyaran cevapları, uyumlu uyaran cevaplarına göre ölçülen tüm parametrelerde arttı. Bu artış yönelim etkisi olarak kabul edildi. Tüm test koşullarında kontrol grubuna göre T2DM grubu reaksiyon süresi arttı. T2DM grubunda OİP; N1, P2, P3 genlikleri tekil olarak ve tepeden tepeye ölçümlerinde tüm deney koşullarında azaldı. Kontrol grubuna göre T2DM grubunda P3 latansı artış gösterdi. Sonuç: Davranış ve elektrofizyolojik bulgularda T2DM hasta grubu bilişsel fonksiyon bakımından kontrol grubuna göre düşük performans göstermiştir. Bu azalış beyin sapı ve beyaz cevherin T2DM’den etkilendiğine işaret etti. Bununla birlikte OİP defleksiyonlarındaki değişim karar mekanizmasında tepki rekabetini etkilediğini gösterdi.