Arystoteles o możliwości bycia niesprawiedliwym wobec samego siebie

Abstrakt. Przedmiotem tego artykułu jest rozjaśnienie sensu aporii „czy można być niesprawiedliwym wobec samego siebie?”, którą Arystoteles rozważa w EN V, oraz wykazanie, że możliwe jest dobrowolne traktowanie niesprawiedliwie samego siebie. Na uwagę zasługują szczególnie dwa miejsca V 9, czyli ustępy 1136a31–1136b1 oraz 1136b13-25. W pierwszym ustępie Arystoteles wysuwa hipotezę, że akratyk może dobrowolnie traktować niesprawiedliwie samego siebie. W drugim przedstawia dwa argumenty – „z pozornej straty” oraz „z życzenia” – które mają za zadanie udowodnienie, że nikt nie może traktować niesprawiedliwie samego siebie. Argumenty te nie unieważniają hipotezy wysuniętej w pierwszym ustępie ani nie wykluczają możliwości dobrowolnego traktowania niesprawiedliwie samego siebie. Słowa kluczowe: akrazja, Arystoteles, niedobrowolny, niesprawiedliwe traktowanie, traktować niesprawiedliwie, osoba nieopanowana, dobrowolny.