Piękno, świat i moment. Estetyczne tło polityki Hannah Arendt w interpretacji Jima Josefsona.

Artykuł analizuje estetyczną formę polityki Hannah Arendt w interpretacji Jima Josefsona. Zdaniem autora „Hannah Arendt’s Aesthetic Politics: Freedom and the Beautiful” - filozofka  poszukiwała swego własnego „transcendentnego momentu” (der Augenblick) i w celu zidentyfikowania go analizowała prace takich myślicieli jak: Nietzsche, Kierkegaard, Jaspers, Heidegger, Kafka, Benjamin. Przemyślana krytyka każdego z powyższych nurtów pozwoliła jej sformułować własną koncepcję określoną przez Josefsona mianem „momentu estetycznego”. Wyodrębniając „wolność piękna”, jako trzecią twarz wolności na równi ze znanymi czytelnikom Arendt wolnością działania i umysłu, amerykański filozof w swej książce skupia się na wykazaniu, jak ta wolność, zakorzeniona w fenomenologii Jaspersa i niemetafizycznym odczytaniu Kanta, ma posłużyć za antidotum na wyobcowanie ze świata, które jego zdaniem, jest tematem spajającym wszystkie prace Arendt.