Seddülbahir Cephesi'nde Zığındere Muharebeleri (28 Haziran-5 Temmuz 1915)

Birinci Dünya Savaşı süresince yaşanan muharebeler genelinde değerlendirildiğinde 1915 yılında Çanakkale Cephesi’nde meydana gelen muharebeler bu harbin sonuçlarını doğrudan etkileyen çarpışmalar olma özelliğini taşımaktadır. İtilaf Devletlerinin, Almanya’nın müttefiki olarak bu savaşa katılan Osmanlı Devletini saf dışı bırakmak ve İstanbul’u işgal ettikten sonra Çarlık Rusya’sına yardım etmek gibi nedenlerle 19 Şubat 1915 tarihinde donanma ile başlattıkları Çanakkale Harekâtı, onlar açısından beklenilen sonuçlara ulaşamamıştır. 18 Mart 1915 Boğaz Muharebesi’nde ağır bir yenilgi alan İngiliz ve Fransız donanması, bu tarihten itibaren Çanakkale Boğazı’nın kilidini kırıp İstanbul yolunu açma görevini Akdeniz Seferi Kuvvetlerine devretmiş ve Gelibolu Yarımadası’nda kara harekâtını yürüten seferi kuvvetin harekâtını kolaylaştırmak maksadıyla kara birliklerine topçu desteği vermeye başlamıştır. 25 Nisan 1915’te Akdeniz Seferi Kuvvetlerine bağlı kara birliklerinin Gelibolu Yarımadası’na yaptığı çıkarma harekâtıyla başlayan kara muharebeleri yaklaşık 8,5 ay sürmüştür. Üç cephede aylarca devam eden bu şiddetli muharebelerin en kanlı safhaları ise Seddülbahir Cephesi’nde meydana gelmiştir. Savaşın ilerleyen günlerinde sürekli takviye alan Müttefikler Alçıtepe’yi ele geçirmek maksadıyla öncelikle üç aşamada gerçekleşen ve “Kirte Muharebeleri” olarak isimlendirilen genel cephe taarruzları gerçekleştirmişlerse de yine Türk birliklerinin direncini kırmayı başaramamışlardır. Seddülbahir Cephesi’nde yaşanan ve on binlerce askerin hayatına mal olan bu kanlı muharebe safhasının en şiddetlisini Zığındere Muharebeleri oluşturmaktadır.