Lądowe i pływające terminale do odbioru LNG w krajach UE

Abstract

W artykule omówiono zaawansowanie prac w krajach UE związanych z planowaniem i budową nowych terminali pływających do odbioru skroplonego gazu ziemnego (LNG) – FSRU (ang. floating storage and regasification unit). Wdrażanie na coraz to większą skalę technologii polegającej na produkcji LNG bezpośrednio na małych wyspecjalizowanych platformach i statkach pływających na morzu umożliwia w zdecydowanie większym zakresie dywersyfikację kierunków dostaw gazu, jak i zwiększenie zdolności do jego przetransportowania tankowcami do dowolnych miejsc docelowych. W obecnej sytuacji geopolitycznej i kryzysu energetycznego działania te mają podstawowe znaczenie dla Europy. Przedstawiono charakterystykę terminali importowych LNG w krajach UE (według danych na październik 2022 r.) z uwzględnieniem ich statusu (operacyjne, w budowie, planowane) i typu (lądowe, FSRU). Aż 11 krajów członkowskich UE zamierza w okresie najbliższych 3 lat wybudować łącznie 19 nowych jednostek FSRU o rocznej przepustowości gazu po regazyfikacji większej od 0,7 mld m3, co świadczy o dużym potencjale rozwojowym tej technologii. Zaprezentowano dodatkowe usługi komercyjne oferowane przez terminale, związane między innymi z bunkrowaniem statków morskich, z przeładunkiem LNG do cystern kriogenicznych w celu dalszej dystrybucji gazu na lądzie, na obszarach nieobjętych przez sieć przesyłową. Zwrócono uwagę na działania Polski związane z budową pierwszego w kraju terminalu FSRU, w rejonie Gdańska. Projekt ten, ujęty w Strategii Bezpieczeństwa Narodowego RP, uzyskał na obecnym etapie dofinansowanie UE na opracowanie specyfikacji technicznej i na prace projektowe. Oddanie tej inwestycji przewiduje się na lata 2027/2028. Przedstawiono też działania Polski wspomagające proces dywersyfikacji zaopatrzenia w LNG poprzez zakup 8 jednostek pływających, które oprócz obsługi długoterminowego kontraktu na dostawę LNG z USA do Polski będą miały możliwość transportu LNG na innych szlakach żeglugowych.