Agnieszka Surowiecka, Maciej Łączyk, Zofia Górecka, Tomasz Korzeniowski, Jerzy Strużyna
{"title":"Wycięcie rany oparzeniowej w warunkach zdarzenia masowego i katastrofy oparzeniowej","authors":"Agnieszka Surowiecka, Maciej Łączyk, Zofia Górecka, Tomasz Korzeniowski, Jerzy Strużyna","doi":"10.15374/chpio2023001","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Katastrofy oparzeniowe i zdarzenia masowe są potencjalnymi scenariuszami, wymagającymi stworzenia odrębnych planów reagowania. W literaturze opisano kilka metod segregacji medycznej i ewakuacji z miejsca zdarzenia, dedykowanych masowym zdarzeniom oparzeniowym. Dane na temat doboru wskazań, czasu oraz techniki chirurgicznej wczesnego wycięcia rany oparzeniowej stosowanej w przypadku zdarzeń masowych są ograniczone. Większość planów reagowania na oparzenia pozwala na odroczenie operacji oparzenia nawet o kilka dni, aż do przeprowadzenia wtórnej segregacji oraz najszybszego przeniesienia poszkodowanego do specjalistycznego ośrodka leczenia oparzeń. Wycięcie styczne jest preferowane w oparzeniach pośredniej grubości, natomiast wycięcie do powięzi w przypadkach oparzeń pełnej grubości. Istnieją zalecenia, aby operacje przeprowadzał chirurg z co najmniej 3-letnim stażem pracy w oddziale oparzeń. Enzymatyczne usuwanie martwicy może być alternatywą dla wczesnego wycięcia. Celem niniejszego przeglądu była analiza danych dostępnych w piśmiennictwie oraz poszukiwanie wskazań lub zaleceń dotyczących wczesnego wycięcia rany oparzeniowej w przypadku zdarzenia masowego. Należy stworzyć ujednolicony, międzynarodowy plan szkolenia dla chirurgów ogólnych, anestezjologów i pielęgniarek, aby ułatwić budowanie lokalnych zespołów reagowania na oparzenia, które byłyby odpowiednio przeszkolone do udzielania pierwszej pomocy i wczesnego wycinania ran.","PeriodicalId":331867,"journal":{"name":"Chirurgia Plastyczna i Oparzenia / Plastic Surgery & Burns","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Chirurgia Plastyczna i Oparzenia / Plastic Surgery & Burns","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.15374/chpio2023001","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Katastrofy oparzeniowe i zdarzenia masowe są potencjalnymi scenariuszami, wymagającymi stworzenia odrębnych planów reagowania. W literaturze opisano kilka metod segregacji medycznej i ewakuacji z miejsca zdarzenia, dedykowanych masowym zdarzeniom oparzeniowym. Dane na temat doboru wskazań, czasu oraz techniki chirurgicznej wczesnego wycięcia rany oparzeniowej stosowanej w przypadku zdarzeń masowych są ograniczone. Większość planów reagowania na oparzenia pozwala na odroczenie operacji oparzenia nawet o kilka dni, aż do przeprowadzenia wtórnej segregacji oraz najszybszego przeniesienia poszkodowanego do specjalistycznego ośrodka leczenia oparzeń. Wycięcie styczne jest preferowane w oparzeniach pośredniej grubości, natomiast wycięcie do powięzi w przypadkach oparzeń pełnej grubości. Istnieją zalecenia, aby operacje przeprowadzał chirurg z co najmniej 3-letnim stażem pracy w oddziale oparzeń. Enzymatyczne usuwanie martwicy może być alternatywą dla wczesnego wycięcia. Celem niniejszego przeglądu była analiza danych dostępnych w piśmiennictwie oraz poszukiwanie wskazań lub zaleceń dotyczących wczesnego wycięcia rany oparzeniowej w przypadku zdarzenia masowego. Należy stworzyć ujednolicony, międzynarodowy plan szkolenia dla chirurgów ogólnych, anestezjologów i pielęgniarek, aby ułatwić budowanie lokalnych zespołów reagowania na oparzenia, które byłyby odpowiednio przeszkolone do udzielania pierwszej pomocy i wczesnego wycinania ran.